Twee duiken op Klein Bonaire

Donderdag. Na een nacht - of vroege ochtend - vol onweer, veel regen, veel donder en bliksem, vroeg op want voor vandaag hadden we geboekt voor Klein Bonaire. Klein Bonaire is een (onbewoond) eiland dat voor de westkust van Bonaire ligt. Vroeger had een projectontwikkelaar plannen om dit eiland te exploiteren, maar omdat dit een belangrijke nestplaats is voor de zeeschildpadden, is dat niet doorgegaan. Gelukkig is soms het grote geld wat minder belangrijk dan het groter goed en is het eiland veiliggesteld en is nu beschermd.

Ondanks het slechte weer ging de trip naar het eiland gewoon door. Tegen de tijd dat het bootje vertrok, was het al wel wat opgeknapt ondanks de dikke donkere wolken die er nog hingen.

We waren met drie vanwege wat afzeggingen - waarschijnlijk vanwege het weer - dus met bijna een bezetting van één op één naar Klein Bonaire. De golfslag was best heftig. Te water met een commandosprong en dan het rif langs wat overigens best stoffig was door de regen en de golfslag. We hebben niet echt voor ons heel bijzondere dingen gezien. Als je zo vaak hier duikt als wij, is dat 'bijzonder' natuurlijk relatief. Ik kan nog altijd genieten van de interactie tussen diverse visjes en het feit dat wij als mens toch maar deel mogen uitmaken van dit schouwspel. Ik heb gemerkt dat als je héél rustig bent onder water, de vissen vaak erg dichtbij komen en zelfs nieuwsgierig zijn. Vaak heb ik gezelschap van een vis die dan op geen vijftien centimeter van mijn masker mee zwemt en dan zie je die oogjes zo kijken, zo van: hé, wat doe jij hier? 

Tweede duik was een paar boeien verderop en ook hier valt niets bijzonders te melden. Overigens regende het behoorlijk toen wij na de eerste duik weer boven kwamen en ging de zee behoorlijk tekeer. 

We waren in feite wel lekker vroeg klaar nu. We hebben mooi nog vier tanks 'gratis' lucht meegenomen omdat je bij zo'n boottocht de rest van dag onbeperkt lucht hebt, dus hebben daar wel van geprofiteerd. Het is al duur genoeg hier: je betaalt zo'n tien euro per fles per keer en we weten nu ook best dat daar grof op wordt verdiend. Het is hier alles behalve goedkoop en ze mogen dan klagen, er wordt hier goed geld gemaakt. 

We hebben na dit avontuur even een burger uitgeprobeerd bij Cactus Blue On The Beach, een kleine hamburgertrailer waar ik op TripAdvisor had gelezen dat zij dé nummer 1 zijn van de restaurants in Kralendijk. Nu is dit nauwelijks een restaurant te noemen, maar de burger die ik had was inderdaad écht lekker, ondanks dat we daar wel meer dan een half uur op moesten wachten. De trailer staat tegenwoordig bij Donkey Beach, dat is het strand wat in feite vlakbij het vliegveld ligt, niet de meest idyllische plek, maar ze mochten niet meer op het surfstrand staan, vertelden ze, wat meer noordelijk ligt. 

De rest van de middag hebben we bij ons huisje vertoefd - want het is per slot van rekening vakantie - en een pastasalade gegeten, en dan met de auto - hoe lui kan je zijn - naar de 'stad' gereden. Eigenlijk even op onderzoek om te kijken waar je nu lekker aan de bar kunt zitten. Spice heeft afgedaan en nu zoeken we wat anders. Dus even wezen kijken bij Sanddollar Resort waar ook een locatie is van Dive Friends, maar dat was meer een restaurant en was wat saai. Dan even gestopt bij de Zazu bar vlakbij de jachthaven en daar wat gedronken. Er zat wat  mondain volk aan de bar - natuurlijk Nederlanders - dus of dit voor herhaling vatbaar is weet ik nog niet, hoezeer de bartenders het ook aan het aanprijzen waren en hun best deden het ons naar het zin te maken.

Afijn, inmiddels was het ook tegen negenen - tjonge, waar heb je het over - maar terug naar huis, een douche en ons airconditioned mandje in.