Ik ben weer aan het afstrepen. Vaak als ik een 'drukke' week heb, dan ga ik de dingen één voor één afstrepen.
Gisterenmiddag was het dan de tandarts. Die heeft nu het restant van mijn kies waar eerst de oude kroon op zat zodanig geprepareerd dat er nu een nieuwe kroon op kan komen. Dus moest ik gisteren ook twee keer happen: één keer de bovenkant en één keer de onderkant. Ik heb nu een kaal piefje in mijn mond, dus zonder voorlopige kroon en dan wordt volgende week maandag de definitieve kroon geplaatst. Deze nieuwe tandarts - Roelf Meinardi - is best een leuke tandarts. Zat in het begin nog even te twijfelen of ik naar een andere tandarts zou gaan - eentje dichter bij mij in de buurt - maar nu na drie keer is hij best ok. In ieder geval een stuk relaxter dan mijn vorige tandarts, die ook wel goed was, maar mij soms dingen aanpraatte waar ik het niet helemaal mee eens was.
Het duurde wel lang gisteren eer dat de verdoving was uitgewerkt en volgens mij had hij zijn hele spuit in mijn kaak leeg gespoten. Ik was er om 14.00u en om 19.00u was de verdoving eindelijk uitgewerkt. Afijn. Nu is de verdoving dan helemaal verdwenen en het stukje kies is een klein beetje gevoelig, maar niet zodanig dat ik er iets omheen moet of zo. Ben per slot van rekening nog steeds wel een bikkel!
Het tweede afstrepen was deze morgen, toen ik bezoek kreeg van iemand van de Gemeente. Want ik heb weer een scheur in mijn woning op dezelfde plaats als waar er al één zat. Maar nu ik natuurlijk net alles opnieuw heb laten stucen, had ik gehoopt dat de scheur niet meer zou terugkomen, maar helaas, hij zit er weer. Lastig verhaal natuurlijk, dat begrijp ik ook wel. De ambtenaar kon er ook niet veel mee. Het is voor mij veel te moeilijk om te bewijzen dat deze scheur door de trillingen komt van de drempel. Hij vond echter het aantal van meer dan veertig vrachtwagenbewegingen per dag ook wel erg veel, dus daar kan ik dan misschien nog wel iets mee. We kunnen het altijd proberen.
Het derde afstrepen is donderdagmiddag, als ik een kerstborrel heb van de plaatselijke ondernemersvereniging en waar ik dit keer naar toe ga, omdat ik bij het bedrijf waar het wordt gehouden het kerstgeschenk voor onze medewerkers heb geregeld. Gewoon iets kleins: moeten per slot van rekening een beetje gaan afbouwen met geschenken want volgend jaar, als de werkkostenregeling van kracht gaat, is het afgelopen met de cadeautjes. Je mag als bedrijf dan maar 1,2% van het fiscale jaarloon besteden aan onbelaste giften voor de werknemers. Alles daarboven wordt - schrik niet - voor 80% belast! Er blijft dan waarschijnlijk nog best wat over, maar de rem moet er toch op.
Dus die donderdag kan ik ook niet naar yoga en ben ik wat later thuis dan normaal.
En dan aan het einde van de week wordt er nog meer afgestreept...
Ieder begin van de week - of iedere keer als ik zo'n 'afstreepweek' heb - denk ik: en nu wordt het rustig. Maar helaas. Die laatste weken in december moeten altijd om één of andere reden druk zijn. Er is altijd veel werk op kantoor - alsof de wereld ophoudt met draaien op 31 december - en dan is er privé ook nog de nodige 'druk'. Normaal gesproken is Jan vrij de week voor kerst, maar dit keer niet, dus moet er weer het één en ander goed worden voorbereid. Eerste kerstdag zijn wij dan - tegen de oorspronkelijke planning in - toch thuis, maar ik weet niet of ik dan écht iets ontzettend ingewikkelds ga klaarmaken met eten. We zijn dan gewoon met z'n tweeën en de 24e moet ik 'gewoon' werken.
Oorspronkelijk was het plan om de 25e richting België te rijden en kerst een beetje aan ons voorbij te laten gaan. Persoonlijk hou ik er niet zo van om juist met die dagen iets extra's te doen met eten omdat daar zoveel druk op ligt, nog extra benadrukt door de media. Het zijn maar twee (vroeger zelfs vier!) dagen die door één of andere keizer en aantal bisschoppen zijn bestempeld als 'kerstmis' omdat dit goed uitkwam om de heidense feestdag - meestal op 21 december (zonnewende of Yule) - te kerstenen. Het is jammer dat het nu vooral een commercieel feest is geworden en dat het voor mensen die werken een gepas en gemeet is om het een beetje in goede banen te leiden. Tegenwoordig zijn de supermarkten gewoon open op deze dagen (jammer genoeg) dus is er altijd wel wát te eten.
Ik vind het zo jammer dat de kans op sneeuw altijd zo klein is! Goh, als er sneeuw ligt dan is het pas écht Yule (ik haat het woord kerstmis...)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
IK GA VERHUIZEN!!!
Ik ga verhuizen. Dames en heren, boeren en buitenlui, lieve lezers: gaan jullie met mij mee? Please, please, please? Ik vervolg ...
-
Ik ga verhuizen. Dames en heren, boeren en buitenlui, lieve lezers: gaan jullie met mij mee? Please, please, please? Ik vervolg ...
-
Werd wakker met enorme hoofdpijn en dikke ogen. Wat een ellende .... Dan ook nog Dat Kind met hard speelgoed en een blender die wel vijf min...
-
Zoals de bloglezer inmiddels wel heeft begrepen, is deze blogschrijfster in het bezit van een jachtakte . Verkregen half oktober 2015. Oplei...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Hoi. Leuk dat je komt buurten. Je kunt hier een reactie achterlaten.