Kerstvakantie Bretagne - deel 1

En een heel gelukkig, gezond, rijk en vreugdevol 2016! Goede voornemens? Rijk worden. Zijn. Aan u om dit in te vullen... ;-)

Afgelopen twee weken waren we weg. Weg naar Bretagne. Dat stukje Frankrijk waar het altijd regent. En we hebben een hoop regen gezien, maar ook voldoende zon. We kwamen tevreden - doch ziek - terug.

Het kerstdiner was erg gezellig en goed verzorgd. Het zag er fantastisch uit. Lekker gegeten ook, ondanks dat het was gecaterd. Maar het was goed gedaan door Homemade. Zij hebben er ervaring mee en maakten de gerechten ter plekke af in plaats van dat ze de gerechten warm hielden in van die speciale boxen wat we al eens hadden ervaren en daardoor de gerechten veel minder lekker waren.

Het was wel laat die vrijdag: ik geloof dat we rond half twee pas op bed lagen en de volgende dag 'moesten' we een flink aantal kilometers wegrijden. De auto was gelukkig al gepakt, het huis in orde en zaterdag de 19e reden we dan tegen negen uur weg richting Rouen. We zouden twee weekjes doorbrengen in een huisje (gîte) in Bretagne. Met een tussenstopje in Rouen.

In Rouen hadden we een hotelletje wat midden in het centrum lag dus dat was even pielen met de auto om dat te vinden. De auto moest toch in een parkeergarage en de rest een klein stukje lopen. Het was heerlijk weer in Rouen en omdat we in het centrum zaten was het leuk om even daar rond te lopen. Er was een grote super gezellige kerstmarkt met allemaal kraampjes met de lekkerste dingetjes: warme wijn, droge worsten, gepofte kastanjes (heerlijk!), noem maar op. Natuurlijk ook de nodige - veel te dure - prullaria zoals op iedere kerstmarkt (klik op de foto voor een grote versie).

Binnenplaatsje hotel - Rouen

Kathedraal Rouen met de maan

Kerstmarkt Rouen

Cidre, cidre, cidre. Oui monsieur...

We hebben gegeten bij een simpele bistro. Direct aan de Cidre - cider - want dat drinken ze hier en je moet mee met de flow en het was weer een heerlijke déjà vu om weer eens in Frankrijk te zijn. Te lang niet geweest. Dan ons bedje in en volgende dag na het simpele franse ontbijtje weer verder richting onze gîte. Dat was toch nog best een aardig stukje rijden omdat we niet over de snelweg gingen maar over een route nationale waardoor je veel meer zag (oa diverse drijfjachten!!).

Ik geloof dat we tegen vier op Ile Grande waren waar we eerst de sleutel zijn wezen halen bij de eigenaars. Na een kopje cider - zo gaat dat hier: cider in een kopje - naar het huisje wat nog eens op een eilandje lag met nog twee andere huisjes waarvan één permanent bewoond. 'Ons' huisje - Ty Yvonig (het huisje van Yvonne op z'n Bretons) - was een voormalig vissershuisje wat de eigenaars hebben opgeknapt naar hedendaagse standaard. De vrouw des huizes, Yvonne, was in dit huisje geboren. 

Het huisje is niet groot - komt ook door het schuine dak - maar ligt werkelijk prachtig. De zee komt tot aan de tuin. Weliswaar maar twee keer per dag :-) maar waar heb je dat nou... Geweldig toch!

Na de uitleg spullen binnen gelegd en even naar de plaatselijke Italiaan in Penvern - Al Dente - even wat eten. Was niet echt geweldig en wij komen niet naar Frankrijk om daar Italiaans te eten. Maar je moest toch wat. Daarna terug naar 'ons' eilandje en na ettelijke keren onze kop te hebben gestoten slapen onder dekens in plaats van dekbed (frisjes!).