De renovatie van mijn gevel verloopt voorspoedig met de nodige takke-herrie en dito troep. Ik geloof dat de herrie nu wel voorbij is. Ik zelf heb daar geen last van: ik werk toch de hele dag. Ik hou de economie van het land en van mezelf draaiende. Mede dankzij mij kunnen mensen die te beroerd zijn om te werken prima leven.
Hebben wij net onze vakantie naar Bonaire geboekt, komt de KLM met een voordeel 5-daagse! Bugger! Zal je altijd zien. Ik heb maar niet gekeken wat het ons zou hebben gescheeld. Word je alleen maar depri van. En ik kan er nu toch niets meer aan veranderen...
Lees ik ergens op een site dat je soyamelk moet drinken als je last hebt van opvliegers, omdat daar fyto-oestrogeen in zit. Aangezien ik dik (denk ik) in de overgang zit en sinds december last van vapeurkes, gisteren vóór mijn bezoekje aan de zonnebankgezichtsbruiner een liter soyamelk gekocht. Thuis direct een glas gedronken. Smaakt niet slecht. Beetje naar dunne melk. Afijn. Als het helpt, waarom niet. Moet wel zeggen dat ik sinds woensdagnamiddag bijna tot geen vapeurkes meer heb gehad. Niet noemenswaardig in ieder geval.
Afgelopen maandag was ik bij de duikarts om me te laten 'keuren'. Beetje duur woord voor een korte check. Het is niet persé nodig om je te laten keuren. Duiken geschiet nog altijd op eigen risico. Maar naarmate je ouder wordt is het wel verstandig. Ik doe het niet ieder jaar meer, maar wil het toch af en toe even ondergaan. Mijn longinhoud was in ieder geval dubbel zo veel als normaal voor vrouwen van mijn leeftijd. Dat is toch wel even een opsteker. Verder ben ik niet gekrompen: ik meet één meter zevenenzeventig en weeg (met kleren aan) 75 kilo. Mijn rikkietiekeueueur doet het blijkbaar ook nog prima. Dus met een dokterverklaring en veertig euro armer kan ik weer zorgeloos - nou ja... - duiken. Straks. Bonaire....
Het is altijd heerlijk om te horen dat je fit bent. Ik ben er dan ook écht van overtuigd dat ik heel veel kwaliteit van leven te danken heb door het feit dat ik hardloop. Alles, maar dan ook alles loop je weg. Gewoon een uur verstand op nul - of juist niet - en je lichaam voelen. Je pijntjes, je ademhaling, je hart. Ik loop omdat het kan, niet omdat het moet. Voor mij dan ook geen wedstrijden, geen muziek in mijn oren, geen gezelschap. Lekker zelf lopen, niet te rap, buiten, in de regen, in de sneeuw, in de zon. Luisteren naar de vogels, andere mensen, de wind. Lopen wanneer je wilt, lopen wanneer je kunt. Schoenen aan, en wég. Voelen dat je LEEFT!
Als je een opmerking wilt plaatsen, klik dan op 'geen opmerkingen' - als je de eerste bent.
BeantwoordenVerwijderen