Blessure en vakantievoorpret

Misschien moet ik eens opschrijven hoe ik me voel nu ik geveld door een blessure niet kan hardlopen. Ik had gedacht dat ik me mega rot zou voelen en het niet zou kunnen aanzien om anderen te zien hardlopen. 

Maar het valt eigenlijk wel mee. In feite geeft het mij een hoop rust. Eventjes dan, want over een tijdje zal die drang wel weer komen. Het is best lekker om niets te 'moeten'. Dat moeten komt dan wel van mij zelf, maar ik kan heel dwingend zijn.

Ik heb mij voorgenomen om tot juni niet hard te lopen. Dat betekent niet dat ik niets doe, want ik ben nu heel voorzichtig bezig mijn liesspieren te testen, voelen hoe het ermee staat. Als ik dat wat regelmatig doe, versterk ik mijn spieren en dan kan ik er langzaam wat meer oefeningen bij gaan doen. Deze oefeningen haal ik hier vandaan.

Ook even geen yoga omdat die blessure is ontstaan juist door yoga. Voordat ik er echt 'doorheen' ging had ik al wat last van mijn lies dus die spier was al een beetje geïrriteerd. Dus weet ook nog niet helemaal zeker of ik ermee door ga of dan misschien gewoon thuis. Video's genoeg op You Tube, moet alleen nog even de 'juiste' vinden.

En terwijl buiten de ene bui de andere opvolgt en het niet warmer is dan een graad of acht, komt de vakantie steeds dichterbij. Zonder te zeggen precies wanneer - want dan maak je slapende inbrekers wakker zeggen ze - kan ik wel zeggen dat de voorpret de halve pret is. Ik maak altijd ruim van te voren mijn valies, maar voor Bonaire is dat zo gedaan natuurlijk. Ik bedoel, wat heb je nodig behalve je bikini, korte broek en wat topjes? Het is daar constant een graad of 28. Het meeste werk gaat zitten in ons duikgerief en dan nog: mocht je wat vergeten dan is dat daar altijd te huur.



Wij nemen dus altijd onze eigen spullen mee. Wij vliegen met KLM en dan ben je wat beperkt in de hoeveelheid bagage: je mag maar 23kg meenemen. Bagage bijboeken kan altijd maar is niet goedkoop. Huren daarentegen is ook niet goedkoop. Dus nemen wij alles mee behalve natuurlijk de flessen en het lood (duh...). Het is ook prettig want je bent gewend aan je eigen uitrusting en weet alles blindelings te vinden (want 'blind' ben je onder water). 



We komen meestal net aan de 23kg. Beetje overwegen of je van hier je shampoo en douchegel mee moet nemen, want met een grote Van Den Tweel aka Albert Heijn kan je dat daar ook kopen. Het is allemaal echter wat aan de prijzige kant daar, dus is het een afweging: bagage bijbetalen of het gewoon daar kopen. 

Dus ook niet te veel souveniers meenemen van daar. Ik ben niet zo'n souvenierjager en mijn souveniers zijn meestal van natuurlijke aard, dus zaken wat je daar vind. Nu is het helaas zo dat je niets mee mag nemen van Bonaire. Geen stukje koraal, geen schelpje. De opritten voor de huizen waar de auto's overheen rijden, zijn gemaakt van (dood) koraal, maar je mag niets meenemen. Ik bedoel dus, dat wat lijkt op stenen op de foto hieronder, is allemaal koraal. Overal, zover als je kunt kijken. Maar je mag nog geen milimeter meenemen.



Natuurlijk op zich goed, ik begrijp het ook wel, daar gaat het niet om, maar het is wel suf. 

Afijn. Als het eenmaal zover is, merken jullie dat snel genoeg. Zal proberen te bloggen als we op vakantie zijn.

2 opmerkingen:

  1. Balen joh dat je geblesseerd bent! Hopelijk zet het herstel zich goed door! En ja, vakantievoorpret... ik begin daar ook altijd ruim van tevoren mee hoor! Hoort er toch ook gewoon bij? Leuk trouwens dat jullie naar Bonaire gaan, ik ben er nog niet geweest dus benieuwd naar je verhalen straks!

    BeantwoordenVerwijderen

Hoi. Leuk dat je komt buurten. Je kunt hier een reactie achterlaten.

IK GA VERHUIZEN!!!

Ik ga verhuizen. Dames en heren, boeren en buitenlui, lieve lezers: gaan jullie met mij mee? Please, please, please? Ik vervolg ...