Jacht & Buitenlevenbeurs 2016

Het is maandag en voor de verandering begin ik de week met een vrije dag. Maar ik heb dan ook het hele weekend gewerkt en moet echt even uitblazen. Best moe. Maar wel drie dagen buiten, in de zon, in de hitte, super, super, super!

Dit was onze stand

Deel beursterrein op de vroege ochtend.

De Jacht&Buitenlevenbeurs, zoals deze heet, vond dit jaar buiten plaats op Landgoed Velder. Voor een buitenbeurs heb je natuurlijk wel (liefst) mooi weer nodig. Ook echt een leuke beurs voor mensen die het 'natuurlijk en simpele' leven nastreven. Er werden kookdemonstraties gegeven met producten uit de natuur, dus niet alleen wild qua vlees, maar ook thee van dennennaalden, bouillon van allerlei producten die je kunt vinden in de natuur, demonstraties van van alles wat je tegenkomt als je in de natuur bent, overleven, jeeps, tenten. Je kon er heerlijk hapjes proeven, er waren roofvogeldemonstraties, kleding, messen, noem eigenlijk alles maar op wat te maken heeft met 'buiten' leven en het nastreven van een zo natuurlijk mogelijk leven.

Iemand die figuren zaagt van boomstammen.

Echte ganzen of toch niet....?

Door de hitte gingen sommige dingen niet door, maar er was bijvoorbeeld wel een demonstratie van een slipjacht (wat in Nederland overigens een verboden jachtvorm is) waar dan in plaats van het opjagen van een vos een spoor werd getrokken van een stuk pens waar dan de meute op ging. Magnifiek om te zien. De passie en de dynamiek in zo'n meute.

Demonstratie slipjacht

De man op het paard is de baas. De meute luistert
feilloos naar hem. 

Op naar de jacht. Moet je ook zien hoe 'eager' het paard is...

Het hoort gewoon bij elkaar.

Van de demonstratie zelf - de slipjacht - heb ik geen foto's. Ik dacht dat ik het aan het filmen was, bleek dat dus niet en heb alleen filmpjes van dat ik weer terug loop naar de stand. Je kent dat wel: zo'n filmpje dat je denkt dat-ie uit staat. Grrrr. Maar de honden renden dus op het spoor wat getrokken was, paarden erachter aan. Allemaal op volle snelheid. Echt gaaf om te zien.

En dan aan het einde de beloning: PENS.
Stinken!!! Hier moesten ze wachten totdat de pens
uit het vat was gehaald.

Effe wachten nog....

En aanvallen! Zo hé. Dat was helemaal super
om te zien. Het werden in één keer woeste beesten.
En stinken.....!

Ook was er een demonstratie met een stuk of -tig Friese Paarden met van die in het glitterblauw gestoken dames erop waardoor je het paard haast niet meer zag, beetje mooie figuurtjes maken op pingelmuziek. Persoonlijk hou ik daar niet van: ik hou meer van de echte werkpaarden zoals bij Western Riding, van die stoere boerenpaarden en jachtpaarden die gebruikt worden bij een slipjacht. Deze paarden mogen echt lekker stoer hun ding doen in plaats van die suffe danspasjes. Maar goed, dat is mijn mening. Deze Friese paarden waren overigens wel prachtig natuurlijk.

Ik krijg altijd behoorlijk kippenvel als ik paarden of honden zie werken, op wat voor manier dan ook. Ik vind dat machtig om te zien.

Op het beursterrein waren ook erg veel honden: alle bezoekers mochten hun hond meenemen. Er was overal wel wat te eten voor ze en er stonden overal bakken water. Van jonge pups tot oude beestjes. Het liep er allemaal rond en allemaal luid blaffen tegen het opgezette everzwijn in de stand tegenover ons. Het was dan ook een vervaarlijk uitziend beest. Je zou 'm maar tegen komen!

Het opgezette everzwijn. 

Ik was er vrijdagmiddag heen gereden en heb daar in de buurt overnacht. Het was erg warm en gelukkig is het zo'n soort beurs dat je niet op je hakjes en in je mantelpakje hoeft te lopen, dus ik had gelukkig een wandelrokje bij me gestoken, want een lange broek was echt niet te doen. Mijn collega's liepen ook in halve korte broek rond, net als 99% van alle andere mensen. Dat is dan weer een mazzeltje natuurlijk. Maar ondanks de luchtige kleding en de open schoenen was ik toch blij dat ik gisterenavond laat - ik was om 20.45u thuis - alles uit kon doen en op mijn blote voetjes kon lopen.

Mijn uitzicht uit mijn hotelkamer 's morgens

Vrijdagavond op een veld vlakbij het hotel.

Mijn hotelkamer.

Nu ben ik dus thuis. Even uitblazen, en boven staat een monteur mijn CV na te kijken. Had dat donderdagavond al ontdekt, maar er lag een behoorlijk plas water onder de ketel. Nu blijkt dat de warmtewisselaar in de ketel lekt. Om een lang verhaal kort te maken gaat dit geintje mij denk ik vijf- à zeshonderd euro kosten. Kadsjing! Kan er ook nog wel bij (ik heb nog meer geintjes dus waarvoor ik onze vakantie hebben moeten afzeggen). 

Afgelopen woensdagavond ben ik een beetje ingestort om zo maar te zeggen, en ik wilde echt kappen met alles - niet met mijn mannetje hoor! - en ik ga me dus ook hierover niet druk maken. Alles komt in drie en volgens mij zit ik nu aan drie: het dak, de vakantie en de nu dus de ketel. 

Gelukkig kon ik met dat weekendje leuke beurs even mijn gedachten verzetten ondanks dat ik ertegen op zag (as usual). Lekker kletsen met allerlei mensen met dezelfde interesse, beetje contacten leggen. Ik kan je zeggen, de mensen die daar komen zijn allemaal super gezellig, enthousiast, geïnteresseerd. Ze reageren altijd een ietwat verbaasd als je zegt dat je zelf ook jaagt (en met succes), maar die verbazing slaat altijd erg snel om in interesse en je mag ze dan het hele verhaal vertellen, wat natuurlijk altijd leuk is (zeker in Nederland waar zoveel anti's zijn).

Ook een leuk contact met een dame die vroeger twaalf jaar lang vegetariër was vanwege alle wantoestanden in de veeteelt, maar juist door de jacht weer vlees is gaan eten (wild dus, maar ook bijvoorbeeld van Schotse Hooglanders) omdat dit juist zo duurzaam is. Ze heeft nu een eigen kledinglijn opgezet met kleding speciaal voor vrouwen, want het jagerswereldje is nog altijd 95% een mannenwereld en dat zie je ook in de kleding.

Dan nog een lezing bijgewoond over wolven in Nederland met o.a. een woordvoerder van diezelfde Vereniging en dan zo'n ouwe lul van een boer die vreest voor overbevolking van wolven wat je nu ziet met - quote - 'al die krengen van vossen' - unquote - waar meteen mijn nekhaar van rechtop ging staan. Mij is nog steeds geen goede reden gegeven waarom alle vossen zo nodig geëlimineerd moeten worden, wat nu zo de tendens is Nederland (zie mijn eerdere blog daarover). 

Nu dus even wachten tot de ketel weer in orde is en dan kan ik verder m'n gang gaan. Wilde nog gaan hardlopen, maar ik voel me té moe om dat nu nog te doen. Moet sowieso boodschappen halen. Ook zo'n zin in....