Road to Recovery (RTR)

Gisteren - dinsdag - ben ik rond twee uur weg gegaan van kantoor. Ik werk dus nog wel: thuis zitten is geen oplossing voor mij en bovendien is het deze week lekker rustig want bijna tweederde van mijn collega's zit in Duitsland op een beurs. Dat geeft mij de tijd om mijn 'achterstand' een beetje in te halen en om even rustig aan de zaken op een rijtje te zetten en om prioriteiten te stellen. Aangezien het probleem niet persé op het werk ligt, vind ik het ook niet erg om te werken, zeker niet als iedereen weg is.

Ook een afspraak gemaakt met een therapeut die o.a. mindfulness therapie doet, wat mijn huisarts mij had aangeraden. Op de yoga vorige week had iemand het over het boek 'Frazzled' van comedienne Ruby Wax. Ik vond haar vroeger al heerlijk om naar te kijken en zij heeft een depressie gehad en daar een aantal boekjes over geschreven. Ik volg haar nu ook op Twitter (zie ook de video op bol.com van een interview met haar).

Ik ben nog niet ver - pas op bladzijde 36 - maar ze schrijft erg leuk en zelfs al heel ontwapenend en down-to-earth. Niet van die zware kost die je vaak ziet, maar echt lachen en zó herkenbaar.

Dus de eerste stappen zijn gezet.

Gisteren eerst even langs de schoonheidsspecialiste om mijn wenkbrauwen te laten doen - verven en harsen - en daarna - laat ik eens gek doen - lekker even onder de zonnebank. Daar knap ik altijd zo van op! En nu ook weer. Ik voelde me erna weer een stuk energieker.

Het eerste gesprek met de therapeut verliep ook prima, naar mijn gevoel. Ik heb al aardig wat ervaring opgedaan met therapeuten in het verleden, dus ik loop er ook niet met een knoop in mijn maag naar binnen. Je bent natuurlijk met zo'n eerste gesprek veel aan het woord - er valt ook erg veel te vertellen in mijn geval - maar ik hoop natuurlijk dat het een over en weer sessie gaat worden en dat ik word bijgestaan in het reorganiseren van mijn gedachten en gevoelens.

Morgen ga ik met de trein naar Antwerpen waar ik word opgewacht door mijn mannetje. Dan een nachtje in Oostende en de volgende ochtend vroeg uit de veren, want dan rijden we naar Brugge (Sint Kruis). Daar vervolgt Jan momenteel zijn opleiding en ik spendeer een ochtendje in Brugge. Ook geen straf denk ik, hoewel ik wel 'hoop' dat er wat te beleven valt zo vroeg in de ochtend. Zal wel eerst een ontbijtje worden ergens denk ik (tips? Graag). Dan loop ik rond elf uur weer naar Jan z'n honk - zie op de kaart dat het best een aardig eindje stappen is - en dan rijden we naar Maldegem om daar onze eerste bezichtiging te gaan doen. Ben erg benieuwd. In ieder geval lekker samen.

Ook wel weer een leuke topic om me mee bezig te houden: een huis kopen in België. Mijn eerste ervaringen zijn al bijzonder. Zeker als je een site als Funda gewend bent. Met veel en prachtige foto's. Hoe meer hoe beter. Huis keurig aan kant of zelfs gepimpt met behulp van een stylist voor de foto's. Een hele overzichtelijke en toegankelijke site als je een woning in Nederland wilt kopen. Je krijgt echt wel een goede indruk van de woning. Uitgebreide beschrijving en veel informatie.

In België gaat dat wat anders. Daar worden over het algemeen nog veel woningen door de bewoners zelf verkocht. Het gaat vaak ook 'under cover': dus laat de buurt vooral niet weten dat jouw woning te koop staat. De vraagprijs stond (!) vroeger vaak niet eens vermeld, dus moest je contact opnemen met de makelaar of particulier. Tegenwoordig staat ook heel vaak het precieze adres niet vermeld.

De site waar wij veel op kijken is immoweb.be. Deze site was vroeger echt een ramp, is wel wat verbeterd maar niet te vergelijken met een site als Funda. Alleen al de manier van fotograferen is een bijzondere ervaring. Daar waar wij ons huis keurig opruimen en zaken uit beeld brengen, trekken ze zich daar in België niets van aan. Foto's van keukens waar je het keukenblad tenauwernood nog kunt zien door de rotzooi dat er op ligt, van slaapkamers met onopgemaakte bedden, van badkamers vol met flesjes, was, potjes en emmers, garages waar je door de rotzooit de garage niet meer ziet....

Een badkamer...

Een garage - geloof ik ....

Blijkbaar kunnen ze er daar in België heel goed doorheen kijken. Gelukkig kunnen wij dat ook, want anders ren je al bij voorbaat hard gillend weg. Over het algemeen richten de fotografen daar zich meer op de inrichting dan op de ruimte. En wat ook jammer is, is dat er zelden of nooit een plattegrond bij is.

Ervaringen met een makelaar hebben we nog niet, dat gaan we meemaken. Daar zal ik zeker over bloggen.

De woningen in België zijn ook van andere gemakken voorzien dan in Nederland. Daar kennen ze bijvoorbeeld nog veel woningen die verwarmd worden door stookolie: mazout noemen ze dat daar. In heel veel woningen zie je nog losse mazout of gashaarden, met een losse gastank in de tuin. Wat in Nederland zo vanzelfsprekend is, is een gasaansluiting daar helemaal niet. Bovendien is de energie duurder, maar ook internet is duurder dan hier. De woningen daarentegen zijn goedkoper, zeker als je dat vergelijkt met de woningen in de omgeving waar ik woon. Daar koop je een vrijstaande woning - 'alleenstaand' heet dat daar of een 'woning met vier gevels' - van rond de 250.000 euro. Moet je nog wel wat aan doen, maar hier waar ik woon heb je daar amper een rijtjeswoning voor. 

Dan nog de aparte benoemingen:

• halfopen bebouwing of HOB, betekent twee-onder-één-kap of gekoppeld door een garage
• alleenstaand is vrijstaand

Je ziet daar soms ook vrijstaande woningen met een 'wachtgevel': je bouwt een huis op een stuk grond met aan één kant een gevel waar iemand anders zijn woning tegenaan kan bouwen waardoor je dan een HOB woning hebt. Dit schijnt belastingtechnisch aantrekkelijker te zijn. Heel apart. Zie je in Nederland niet.

Afijn. Zo betreden wij het pad naar recovery en hopelijk gaat het werken. Ik krijg gelukkig veel steun van collega's en niet-collega's - zelfs van de aannemer waar ik zoveel communicatieproblemen mee heb.... - en de huisarts zegt ook 'dat ik er wel kom'. Natuurlijk! Dan kennen ze mij nog niet...!!!