Zomaar een zondag

Vandaag heb ik volop de tijd gehad om mijn nieuwe speeltje uit te proberen. Nee, geen Tarzan of een nieuwe gigolo, maar mijn Garmin 235 sporthorloge. Vandaag was het natuurlijk hardloopdag. Deel 2 van mijn RTR (Road To Recovery) of - zoals je wilt - een hernieuwde RTR poging. Was daar al eerder mee begonnen natuurlijk, maar was door griep en vakantie in de war geschopt.

Ik heb een workout in mijn horloge gezet. Dat lukte zowaar. Nog een oude herstel training voor na een blessure: vijf minuten hardlopen, afgewisseld met drie minuten wandelen. Deze had ik woensdag ook al gedaan en dat ging toen goed. Vanmorgen dus weer en Jan heeft gezellig mee gelopen. 

Oh, en wat een leuke, gezellige grafiekjes krijg je met zo'n Garmin! Alleen al daarom zou je willen overstappen.

Mijn stappen en slaap worden ook bijgehouden. Ik hoef daar enkel maar mijn horloge voor om te houden. Nu wil ik mijn leven niet laten leiden door mijn sporthorloge.... maar leuk blijft het wel. Was het maar alvast woensdag...

In het kader waarom ver gaan als je het dichtbij hebt, gisteren nog wat foto's gemaakt in de tuin. Alles is uitgebloeid, behalve de vingerplant. Die staat volop in bloei. Vreemde plant. Ik heb deze kamerplant ik geloof al wel een eeuw: ooit stond-ie op mijn vensterbank, maar sinds jaar en dag staat hij in de tuin. Als de winters mild zijn, gaat het goed. Bij harde winters heeft deze plant net als mijn yucca's veel te lijden. 

Ook erg mooie luchten gisteren. De zonsondergang was gisterenavond ook zo prachtig, maar bij gebrek aan uitzicht heb ik daar geen foto's wel. Wel eentje van overdag.

Vanmiddag zijn we ook nog even een stuk wezen fietsen. Het is er té mooi weer voor en straks zit ik weer bijna vijf dagen binnen. Nog een maandje en dan worden de dagen weer langer... Ik kan niet wachten.