761 pageviews.... Huh??

In een eerder blogbericht schreef Mrs. T dat zij het onaangenaam vond dat haar blog zo veel gelezen wordt, maar dat het aantal reacties daar niet mee in verhouding staat. Zij heeft besloten sommige berichten, die net even wat meer privé zijn dan andere, onder een wachtwoord te publiceren. 

Mijn blog is ontstaan vanuit mezelf. Niet omdat ik zo nodig veel lezers wil trekken. Het is voor mij een soort dagboek, een uitlaatklep. Ik pas mijn schrijfstijl niet aan aan de lezers. Ik schrijf van me af, vaak ook als een soort naslagwerk zodat ik weet wat ik allemaal heb 'meegemaakt' in een jaar. Ik heb nu ook twee jaren in boekvorm laten drukken, met de achterliggende gedachte dat ik deze twee jaar nu kan verwijderen van mijn blog. Want op een gegeven moment lees je de alleroudste blogberichten toch niet meer, maar is het wel leuk om ze te bewaren.

Ik heb nu de jaren 2015 en 2016 in boekvorm. Nu ik een hele simpele en snelle manier heb gevonden om mijn blog te laten printen, zal ik dat successievelijk met alle jaren gaan doen, en dan ook die berichten verwijderen van de blog. Dat doe ik in stapjes, want zo'n boek - zeker dat van 2016 - kost toch zo'n 70 euris. Nu heb ik in 2016 wel héél veel geblogd, dus de andere, oudere jaren zullen niet zo duur zijn.

Achterliggende gedachte is dat wat Mrs. T. op haar blog schreef. Als ik kijk bij mijn statistieken, zie ik lezers uit allerlei landen. Ik vraag me dan echt oprecht af wie dat dan zijn. Uit Amerika, uit Rusland, zelfs Australië. Ik bedoel, ik vind het leuk hoor, daar niet van, maar ik weet niet wie dat zijn! Vinden ze het gewoon leuk om mijn dagelijkse beslommeringen te lezen of hebben ze andere bedoelingen? Kan ik inderdaad wel zo vrij zijn om maar alles op het www te smijten, of moet ik mezelf censureren?

Begrijp je wat ik bedoel?

Ik heb volgens mij niets te verbergen, maar er wordt natuurlijk ook niet voor niets gewaarschuwd dat je niet álles moet vertellen. Ik ken de risico's maar zou het toch niet leuk vinden als iets wat je leuk vind om te doen tegen je wordt gebruikt.

Ik ga niets achter wachtwoorden zetten. Dat wat écht privé is zet ik sowieso niet op mijn blog. Daar heb ik een dagboek voor. Je weet wel, zo'n rechthoekig plat ding met van die blaadjes erin waarop je met een pen iets moet schrijven. Mijn dagboek nummer -tig is bijna vol en dan begin ik gewoon weer met een andere.

Toch zou ik wel leuk vinden als mijn lezers zich af en toe zouden roeren, gewoon omdat ik benieuwd ben waarom ze mijn blog (graag?) lezen. En zodat ik een beetje weet waar je vandaan komt...

En reageren kan je door te klikken op het veld waar staat 'geen opmerkingen' of - als er wél reacties zijn - [getal] opmerkingen.

;-)