Ons nieuwe huis

Nog een paar maanden - als we de bouwpromotor mogen geloven zou dat nog een maand of vier zijn - en dan krijgen wij de sleutel van de voordeur van onze nieuwe woning. Een raar idee. In Nederland is deze opleverdatum vastgelegd. Iedere dag of week dat de oplevering wordt uitgesteld, is voor rekening van de verkopende partij. 

In België - althans bij ons - is de datum niet vastgesteld. Op zich lekker veilig voor de verkopende partij, voor ons lekker onduidelijk, want we kunnen geen afspraken maken. Normaal gesproken moet je ervoor zorgen dat je op de datum van de oplevering gas, elektra, water en internet/telefoon hebt. De aansluitingen liggen er*, maar de knop bij de diverse leveranciers is nog niet op 'on' gezet. Zoiets regel je ver van te voren, normaal gesproken.

Wat je ook moet regelen is dat je je nieuwe adres door moet geven aan al jouw contacten. De bank, je verzekeringen, je salaris, noem maar op. In Nederland kennen wij een zogenaamde verhuisservice: dan vul je een formulier in en dan zorgt de post dat je post automatisch wordt doorgestuurd voor een bepaalde periode. In de tussentijd kan jij al die bedrijven een verhuisbericht sturen. In België zo te zien bestaat dit ook. Gelukkig maar. En zelfs nog goedkoper dan bij ons.

Dus op die zonnige dag in juli staan we dan met de bouwpromotor (neem ik aan) in jolige stemming, vlinders in de buik, met die sleutel voor de voordeur. Hopelijk is de aarde rondom het huis op gelijk niveau gebracht en zijn de kuilen die er nu nog zijn opgevuld. In mijn gedachten zie ik overal nog rommel liggen, zijn de kuilen de kuilen en is het meer van 'trek uw plan'. Ik hoop dus van harte dat mijn gedachten fout zijn.

Dan steekt Jan de sleutel in het slot - het is per slot van rekening zíjn huis - en treedt binnen in de kale woning, met op de vloer toch wel hopelijk een mooie cementdekvloer, de trap naar de verdieping op z'n plaats en deuren gemonteerd waar ze gemonteerd moeten worden. In de keuken de leidingen, tenzij we eerder het huis in mogen en de keuken al kunnen plaatsen, maar afijn. Dat is misschien te veel gevraagd. Indien niet, dat wordt het kamperen en ons eten maken op de BBQ. Ook geen probleem: heb ik tijdens mijn keukenverbouwing ook moeten doen, en dat ging prima.

En dan begint het pas. Omdat het een nieuwbouwwoning is, hoeven we in eerste instantie niet direct te behangen of te schilderen. Even afhankelijk van de toestand van de muren, laten we die onbehandeld en wachten we een jaar alvorens we deze gaan afwerken, want er zit nog zoveel vocht in het huis, dat moet er eerst uit. De kozijnen zijn van kunststof dus daar hebben we in principe geen omkijken naar. We hangen hier en daar wat peertjes op en gaan het lijstje van prioriteiten afwerken. Je kent dat wel: tuinstoelen in het huis, thermoskan mee en klussen maar (vreselijk....) 😜

Hopelijk is er water, zodat we wel kunnen douchen, plassen en koken....

Dan verhuizen. Jan z'n appartement leeg en naar het huis. We kopen niets nieuw: alles gaat zo zonder pardon in dat huis. Alles is nog prima in orde, dus waarom geld uitgeven aan zaken als dat niet hoeft. Zelfs het 1.40 meter brede bed gaat mee. 

We zijn daar eigenlijk nog helemaal niet mee bezig. Eerst het leidingwerk en zorgen dat de badkamer zo geplaatst wordt als wij graag willen. Ik zie onszelf daar ook al helemaal staan: waar te beginnen?

Afijn. Ik mag ervan uitgaan dat we over ettelijke weken toch wel een datum zullen doorkrijgen waarop de woning zal worden opgeleverd. Dan kunnen we beginnen aan een plan de campagne.

Schets van de tuin

Nog zo'n immens project: de tuin. Ik wil heel graag een tuin vol vogels, bomen en bloemen. Een beetje onderhoudsarm op den duur zou mooi zijn. Er komt dan ook geen gras. Ik heb al een schets gemaakt en ik vind het heerlijk om zo bezig te zijn, wetende - na meer dan drie tuinen - dat de helft niet wordt gerealiseerd. Een tuinplan maken met een kleuren- en bloeischema, dat lukt mij dus gewoon niet. Bovendien moet je rekening houden met de grondsoort wat in dit geval dikke vette klei zal zijn. Ik ga geen tuinarchitect in de arm nemen (tenzij ik een bak geld win met één of andere loterij), dus ga het allemaal zelf verzinnen. Dat wordt nog wat! 

Viburnum bodnantense 'Dawn'

Zoiets wil ik, maar dan zonder het gras.

Het dichtsbijzijnde tuincentrum ligt in Nederland: Life & Garden Oostburg. Dat zal denk ik onze vaste stek worden. De tuincentra in België zijn over het algemeen niet zo ruim gesorteerd: Belgen houden over het algemeen van gras, gras en nog meer gras en van trampolines (ik hoop toch echt dat onze buren dat niet gaan neerzetten!!!). Ok, ik chargeer: er zullen er best zijn die prachtige tuinen hebben. In Nederland asfalteert men het liefst z'n tuin, dus ook hier is het kommer en kwel.

Dus tips zijn welkom: ik heb zo'n 500 m2 kale grond. Een hoop te doen dus...

* hopen we