24 en 25 mei 2011

Saba - Windwardside

Dinsdag de 24e was onze laatste volle dag op Saba. We hebben ontbeten bij het restaurant en de rest van de dag wat rondgewandeld rond Windwardside en bij Jo Beans Glasart langs geweest en daar twee schattige hangertjes gekocht van een treefrog, zo typisch Saba dat dat wel leuk is.

Papaya's met hagedis

Het was erg warm en plakkerig vandaag en hebben 's middags lekker bij het zwembadje liggen lezen. We hadden natuurlijk kunnen gaan duiken vandaag, maar we hadden het nu eenmaal zo gepland. We hebben de tassen ingepakt en woensdag de 25e zijn we 's middags met de taxi naar de haven van The Bottom gereden. Daar lagen onze duikspullen nog natuurlijk. Het heeft geen zin om je duikspullen naar de Ecolodge te laten brengen als je toch vertrekt vanuit de haven. We zouden namelijk met de ferry naar St. Maarten gaan en dus niet met het vliegtuig. Het was woensdag ook erg warm en erg zonnig en we hebben nog een praatje gemaakt met Alex, ook een duikgids bij Saba Divers en waarvan ik een hoop heb geleerd. Overigens toch erg veel geleerd deze duiken. Veel ervaring opgedaan. En nu maar hopen dat ik niet meer zo gespannen ben voor een duik.

Saba vanaf de ferry

Zo tegen vier uur vertrokken we met de ferry, bemand door een paar donkere Antillianen die met een uniform aan behoorlijk wat praatjes hadden en ons maar wat rond commandeerde. De rit verliep vlot, de zee was erg glad en de ferry is een catamaran met behoorlijk wat power. Na een dik uur waren we in St. Maarten waarboven overigens een dikke onweerswolk hing. We kwamen aan in Philipsburg waar het wel even zoeken was naar een taxi. We waren gewaarschuwd dat we een 'echte' taxi moesten nemen, maar ja, hoe herken je die. We hebben er één gestrikt, heerlijk met airco, en we zijn naar onze bestemming Grand Case gebracht, in het Franse deel van St. Maarten. De eerste dertig minuten was het filerijden, daarna ging het wat vlotter. Bij de Grand Case Beach Club zijn we eruit gezet, meteen een afspraak gemaakt voor zondag terug en Jan is ons gaan inchecken. Het is een mooi afgesloten complex, totaal iets anders dan de Ecolodge. Het duurde tamelijk lang en na zo'n twintig minuten kwam Jan naar beneden en zei: Ik heb goed nieuws en slecht nieuws. Het slechte nieuws was dat onze reservering was geannuleerd (Hûh???) maar dat we voor vanavond een kamer hadden. Maar goed dat ik niet bij het inchecken was anders was het misschien wel een herhaling geweest van de security bij St. Maarten.

Onze woonkamer met rechts nog een stukje van keuken + één van drie balkons

Maar goed. We werden naar onze 'kamer' gebracht waar direct na binnenkomst de telefoon ging en ons werd meegedeeld dat alles in orde was en dat de reservering weer ok was. En dan onze kamer. Dat was dus gewoon een huis. Groter dan mijn eigen huis. We kwamen binnen in de woonkamer met uitgebreide keuken en balkon en vlak naast de ingang een douche. Dan was er een trap naar boven waar je uitkwam in een immens grote slaapkamer met weer een balkon en heel veel kasten, nog een badkamer en nóg een balkon. Drie balkons dus en twee badkamers. En alles koel door de airco. Wat een overgang!!! Geweldig. Achteraf bleek dit de grootste kamer van het complex te zijn en dat voor € 500,-- voor vier nachten is natuurlijk een koopje. Zo luxe heb ik het toch zelden gehad.

De badkamer beneden

We hebben eerst gedouched want we waren zo plakkerig als wat en hebben toen wat gegeten bij het restaurant van het complex, Sunset Café, na eerst een cocktailtje hebben genuttigd. Iedereen praat Frans, maar ook Engels en het eten was er goed. Franse keuken over het algemeen. Mooi uitzicht over het strand en over de zonsondergang. Echt piko bello. Een mooie afsluiter.

Uitzicht vanaf balkon #3, 1e verdieping