Een 'mislukte' vakantie...

Het is bijna juli. Time flies!! Schrikbarend hard zelfs. De vakanties naderen. Voor een deel van Nederland zelfs volgend weekend al. Ons deel pas vanaf begin augustus. Ze moeten nog een heel end. Wij ook trouwens. Weer een duikvakantie op Bonaire, maar nu twee weken. Kunnen we iets relaxter doen en iets meer genieten, hoewel we dat in dat weekje in april ook goed hebben kunnen doen, zo goed zelfs dat we terug gaan. Maar dan is het ook wel gedaan daar, want steeds naar dezelfde plaats vind ik niet zo leuk. Het is echter wel een perfecte bestemming voor een duikzekere vakantie, dus zeg nooit nooit.
En wat we dan volgend jaar gaan doen is nog de vraag. Je moet ook niet te ver op zaken vooruit lopen natuurlijk.

Ik heb voor zover ik me kan herinneren, één 'mislukte' vakantie gehad. Dat was onze zogenaamde kanotrip in Zweden. Dat hadden we na twee dagen al gezien. Oorzaak: erg slecht weer en te veel mee: te grote tent, te groot gasstelletje, te veel eten. De kano was veel te hoog opgetast zodat we maar een centimeter of tien boven het water uitkwamen.

Eerste tussenstop voor lunch.

Bovendien was het 'wild' kamperen niet zo vanzelfsprekend: de oevers van het meer waar we eerst door moesten was heel rotsachtig, of heel erg drassig, of zat echt vol met van die dikke grote rode mieren. Voor onze eerste overnachting hebben we diverse keren gestopt, maar nergens een goede locatie voor een tent. Uiteindelijk vonden we wel wat, maar het heeft wat moeite gekost.

Eerste kampeerplekje - wild kamperen

Op de foto was het water kalm en het weer mooi. Maar 's morgens werden we wakker door striemende regen en harde wind en hebben we heel lang moeten wachten eer we het waagden om het water op te gaan. Ver kwamen we niet door de hoge golven en onze tweede kamp was denk ik op nog geen 2 kilometer van de eerste plek. Het was zo nat en dramatisch dat we daar niet eens foto's van hebben!
Daar hebben we een dag gezeten. We konden niet weg hoewel de 'afslag' naar een ander water niet echt heel ver meer was. Daar hadden we moeten 'klunen' met de kano. Je bent het snel zat hoor, zo'n dag in de regen. Het is koud, je kunt niets doen. Echt hopeloos. We zijn toen maar de omgeving wezen verkennen en kwamen erachter dat er boven ons kampement een bosweggetje liep. Dat weggetje hebben we kunnen traceren op de kaart en zagen dat we dichtbij een hoofdweg zaten. We hebben toen maar besloten om te kappen en ons te laten ophalen. Alles ingepakt (alles zeiknat natuurlijk) en de kano eerst over een klein paadje naar boven gesjort, daar alles in de kano, wielen eronder en langs het pad naar de hoofdbaan.

Eigenlijk mocht dat niet: de volle kano op die wieltjes, maar we hebben het toch gedaan en de wieltjes hebben het gehouden. Ja, dat was een beetje een deceptie, zeker omdat de volgende dag de zon weer vrolijk scheen. Maar we hadden het gewoon verkeerd aangepakt - tenminste ik toch. We waren dat hele primitieve toen eigenlijk al een beetje zat en hadden gewoon veel te veel bij ons. Daar waar anderen gewoon iedere avond een kant-en-klaar-alleen-kokend-water-erbij maaltijd aten, hadden wij (ik) voor iedere avond iets 'vers'. En alles zat in zo'n blauwe ton.

Ach ja. Kan beur'n. We zijn na dit débacle met de auto verder getrokken door Zweden en een stukje Noorwegen en dat was ook best wel leuk en gezellig en mooi.

Terug op de camping: koken in de regen.

Gek toch dat zoiets dan bij mij zo lang kan nazeuren. Als ik daaraan denk krijg ik zo'n raar gevoel in mijn maag. Kan niet zo goed tegen teleurstellingen. Hou ik altijd een naar gevoel aan over. Terwijl het verder echt een toffe vakantie was in een prachtig deel van Europa. Veel gewandeld, veel gezien.

Prachtig plekje (Noorwegen)

Ook veel regen gehad. Maar dat weet je als je naar Noorwegen en Zweden gaat.