Alweer een witte wereld. Vanmorgen ook -7,8 op mijn autothermometertje. Het is nu meen ik de derde winter op rij dat er sneeuw ligt. Ik kan mij zat winters herinneren dat ik geen vlokje heb gezien. Het is wel leuk. Ziet er altijd wel prozaïsch uit. Gisterenmorgen sneeuwde het nog toen ik wakker werd en ik ben ruim op tijd van huis weggegaan. Ik denk, ik moet vóór die ellendige kinderstroom mijn wijk uit zijn. Dus ik zal om tien voor acht al in de auto en was om tien voor half negen op kantoor. Enkel het stuk op de ringweg was slakkegangetje rijden, maar zodra ik kon afslaan kon ik goed doorrijden - even gezien de omstandigheden natuurlijk.
Gisteren op TV ook een korte reportage over een dame die met haar hondjes ging mushen. Dat brengt toch wel de nodige kriebels in beweging bij mij. Ondanks het feit dat wij 'maar' een dikke week hebben gemusht - in Lapland en een keer in Zweden - kan ik onze mastermusher, van wie wij het hebben geleerd, wel gelijk geven: het is verslavend. Ondanks al het 'gedoe' is het mushen zelf, het zoeven door de sneeuw, die betrekkelijke stilte, een super ervaring. En met het gedoe bedoel ik het werk ervoor en erna, want voordat je eindelijk op je slee kunt stappen ben je meer dan een uur verder. Maar het is super en jammer dat je dat hier niet kunt. Of ik niet, in ieder geval. Je moet wel de ruimte hebben ook, zowel voor je honden als voor het sleeën. Ik heb er dan ook wel weer zin in om eens te kijken of er een mogelijkheid is om volgend jaar nog eens terug te gaan om weer een paar dagen te mushen, misschien met de expeditie.
En vanmiddag mijn gebruikelijke rondje hardlopen. Zit nog wel een beetje te twijfelen, want ik kan natuurlijk ook 'gewoon' een stuk wandelen in het bos. De zon schijnt, er ligt sneeuw, dus dat levert mooie plaatjes op. Maar ja, even lopen in de sneeuw is ook wel lekker....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Hoi. Leuk dat je komt buurten. Je kunt hier een reactie achterlaten.