Wat denk je... hoe zit het? Opeens niks meer te melden? Mannetje is thuis en de informatie stopt? Nee hoor. Maar je moet wel in de gelegenheid zijn om te kunnen bloggen. En of ik wat te vertellen heb.... tja, in mijn ogen pietluttigheden maar wie ben ik....
Afgelopen weekend waren we in Oostende. Vrijdagavond daarheen gereden en in een lekker warm - een graadje of 12 - appartement toegekomen. Na een kop thee was het dan vrij vlot in bed kruipen. Zaterdag dachten we eens lekker uit te slapen, beginnen ze ergens naast ons met een drilhamer om acht uur 's morgens (!) te werken. Acht uur! Gek! En dan ook nog voor heel even, weet je. Na een half uurtje hoorde je niets meer. Dan denk ik: kan je dat niet gewoon rond tienen doen dan? In ieder geval: vroeg wakker dus en Jan moest er uit voor pistoletjes en wat toespijs ('beleg' in het Nederlands). Daarna dan boodschapjes halen en even langs een wooninrichter - mooie tafel gezien in de etalage - en daarna even naar de stad en weer terug om daarna wéér terug naar de stad te gaan omdat we daar hadden afgesproken. En dat allemaal te voet! We hebben denk ik wel zo'n twintig kilometer gelopen die dag. Voelde dat ook wel aan mijn voeten.
Ik op de fiets in de nauwe straatjes van Barcelona. |
Zondagmorgen zijn we wezen hardlopen over de dijk. Het was er mooi weer voor: bijna geen wind. Maar toch tégen dat kleine beetje wind in begonnen en terug dat kleine beetje wind mee. Al met al toch bijna weer tien kilometer gelopen, hoewel de registratie niet echt een goed beeld geeft, want de laatste kilometer was via de bakker en in zéér langzaam looppasje verder. Dan schiet meteen je 'pace' omhoog en dat is niet goed voor het gemiddelde.
Het was erg rustig langs de dijk en toch altijd weer vreemd (voor mij) dat hier niemand je groet. Aan de andere kant ook wel lekker rustig, want als ik hier loop blijf je gedag zeggen. Ik heb er ook niet altijd zin in en op dagen als die kijk ik dan hardnekkig de andere kant op.
Maandag zijn we via de stad waar we inkopen hebben gedaan voor bij mij thuis en via de dokter - voor Jan - weer naar Nederland gereden. Maar het was al tegen drieën toen we wegreden en waren pas tegen half zeven thuis. En dan begon dinsdag weer het oude leventje van werken met dat grote verschil dat mijn smoothies nu klaar staan als ik beneden kom. Scheelt mij toch vijftien minuten. Ben lekker vroeg op kantoor op deze manier en de smoothies zijn net zo lekker.
Zit wel een beetje in de lappenmand de laatste dagen. Ik heb weer erg veel last van mijn arm - RSI. Mijn linkerknie doet pijn. Niet constant, maar soms van die scherpe steken. Ik heb wel zo'n vermoeden waar het door komt: ik heb in Barcelona best veel gefietst en heb de laatste keren ná het hardlopen een bepaalde oefening gedaan waar je door je knieën moet, en toen voelde ik al wat pijnlijkheden. Moet daar dus even me kappen. Met hardlopen heb ik nergens last van. Dan heb ik daarnaast toch wat last van de overgang waar ik alweer een poosje mee te maken heb en dat uit zich dan voornamelijk in wat vage buikpijntjes, het uitblijven van mijn menstruatie, pijn in m'n borsten en vaak wakker 's nachts. Ik kan er altijd erg slecht tegen als ik wat heb en was gisteren en vandaag dan ook wat chagrijnig en brommerig. Komt nog bij dat er wat irritatiefactoren op het werk zijn en dat alles bij elkaar veroorzaakt stress wat zich weer uit naar de pijn in mijn arm, waardoor ik weer chagrijnig word, enzovoorts. Morgenochtend maar weer naar de fysio.... [zucht] en vanmiddag even weer een rondje lopen met mijn maatje. Het is nu nog mooi weer. Schijnt dit weekend weer bar koud te worden. Het is dan ook nog geen lente hoewel iedereen daar wel enorm veel zin in heeft.
Detail van de Sagrada Familia (Barcelona) |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Hoi. Leuk dat je komt buurten. Je kunt hier een reactie achterlaten.