Nieuw-Zeeland reisverslag - vervolg 1

De volgende morgen - eerste Paasdag - waren we best vroeg wakker, zoals altijd met jetlag. Het werd pas tegen half negen licht en na een magnifiek ontbijt met veel vers fruit en scrumbled eggs zijn we de stad weer ingegaan. Gewandeld door het park en de botanische tuin. Het was een heerlijk temperatuurtje. Nog wat door het centrum van Christchurch en naar de Earthquake Experience, een tentoonstelling over de twee aardbevingen. Indrukwekkend. 's Avonds bij een ale-house gegeten (Speights - het lokale bier van Nieuw-Zeeland). Dat was in ieder geval beter dan die teleurstellende pizzeria.

Eén van de vijvers in de botanische tuin

De dag erna - tweede Paasdag - na wederom een overheerlijk ontbijt (egg benedict met sauce Hollandaise... mjammie) de spullen gepakt en met een shuttle naar het pick-up station van onze camper. We kregen nog een teddybeertje mee van de ontzettend aardige Ann, dus die zal ons de verdere reis vergezellen.

Keuze uit beleg bij de B&B

Na wat kleine strubbelingetjes - we stonden dubbel geboekt bij Britz - na een uurtje ongeveer de camper gehaald: een Toyota Hi-Ace.

Onze camper.

De tassen gewoon achterin gedumpt en zo snel mogelijk weg gereden. Even wennen met het stuur aan de rechterkant en de medepassagier, ik dus, aan de linkerkant en dan natuurlijk ook nog links rijden. Via een supermarkt voor de eerst spullen Christchurch uit gereden en ergens op een rustige weg de auto geparkeerd en de boodschappen ingeruimd. We hebben een kleine koelkast en verder genoeg laatjes om alles in kwijt te kunnen. We zijn doorgereden naar Lake Tekapo, onze eerste stop. Er kwam ons ontzettend veel verkeer tegemoet uit die richting, heel veel met een trailer met een boot(je) erop, allemaal weer terug naar huis na een lang weekend vrij te zijn geweest. Bij Lake Tekapo hebben wij een zogenaamde DOC campground opgezocht. Dat zijn campgrounds die worden beheerd door de Department Of Conservation, zeg maar het staatsbosbeheer van Nederland. Vaak hele simpele campgrounds met alleen een WC, maar ook wat beter ingerichte campgrounds met een simpele douche.

Deze campground stond aan een zijmeertje van Lake Tekapo - ik denk Lake McGregor, maar ik weet dat niet helemaal zeker - en was erg sober. Er was enkel een simpele WC, zo eentje waar alles op één grote hoop valt. Maar dat zijn wij 'gewend' zeg maar, dus voor ons geen probleem. Het is in ieder geval een campground met een mooi uitzicht. Ook kamperen met een camper is anders dan met een tent. Je parkeert in feite gewoon je camper naast een andere camper en that's it. Je maakt eten klaar, ruimt dat op, maak je bed, je slaapt en de volgende morgen ga je weer weg. Dachten we dat we de camper lekker in de zon hadden gezet, gaat hier de zon op een andere weg langs het firmament: niet langs het zuiden maar langs het noorden. De zon ging voor ons gevoel aan de verkeerde kant onder. Heel vreemd. 

De volgende morgen natuurlijk weer vroeg wakker, maar dat leverde ons wel mooie ochtendplaatjes op van het meer en de mist die erboven hing. Wat een stilte! Wat een genot! We hebben het weliswaar wat koud gehad en de matrassen van het bed lagen ook niet zo lekker (beetje dun), maar de wijdheid en het prachtige uitzicht maakten veel goed. En ach, op vakantie maak je je toch minder snel druk als je een keer niet zo goed slaapt. Er is vannacht een hert op visite geweest. Jan heeft hem (of haar) gehoord en er stonden sporen in het zand rond onze camper. 

Vandaag gingen we verder op weg richting Te Anau en waren rond half zes op de plaats van bestemming: Manapouri. Daar zouden we de komende twee dagen een kayaktrip doen met Fjordland Wilderness Experiences. We hebben eerst gekeken waar we ons moesten melden de volgende dag en daarna een campground opgezocht (Possum Lodge Motels & Holiday Park). Een niet al te groot holiday park, zoals ze dat daar noemen waar je in een soort cirkeltje kon staan met je campervan. De voorzieningen waren simpel maar goed, vonden wij, ondanks de negatieve beoordelingen die we later lazen. Ok, de douche was wat klein en een beetje simpel, maar het voornaamste vind ik altijd dát er een douche is en je je kunt wassen. Er was daar een gemeenschappelijke keuken, niet erg groot, maar wel gezellig waar je kon koken en alles was daar voorhanden: allerlei pannen, borden, bestek. Alles. Er stond een tafel waar je kon eten. Erg apart. Beetje zoals in Zweden. Je hoeft dus niet in je camper te koken of buiten je tent, dus super gewoon. 

De woensdagmorgen stonden we om 06.00u op. De camper op een parkeerplaats vlakbij de marina gezet en met onze beperkte bagage ons gemeld bij de organisatie. We waren maar met z'n vieren: onze gidse, Mel en een andere man uit Canada, John. We gingen eerst met de veerboot over het meer, Lake Manapouri, het mooiste meer van Nieuw-Zeeland (zeggen ze) naar de andere kant naar het Lake Manapouri Powerstation. Daar is vrij weinig. Dan met de bus naar Wangenella Cove. De weg erheen schijnt de steilste te zijn die een bus mag doen. Het is ook een weg die nergens naar toe gaat: een weg tussen Manapouri Power Station en Wangenella Cove waar een lodge staat en meer niet. Vandaar vertrekken van die toeristenboten voor een sightseeing tour door Doubtful Sound en onze kayaktrip begon daar.