Komkommertijd

Het is momenteel echt komkommertijd. Overal en dus ook op het werk. Het zijn rare weken. Niet echt hele leuke weken. Terwijl het buiten prachtig weer is, zit je binnen op kantoor. Bij mij dan ook nog veel te warm want net nu heeft mijn airco het begeven. Nu heb ik mazzel deze week maar later in de week is dat ook voorbij. Deze ochtend 26 graden op kantoor en dan heb ik de ramen open. Buiten schijnt het wel aangenaam te zijn.

Er zijn op dit moment best veel collega's op vakantie en dat maakt het op kantoor ook gewoon best saai. Er gebeurt niets, alles staat stil. Niet omdat hier niemand is, maar bij de andere bedrijven is ook iedereen weg. Dan te bedenken dat over een dikke twee weken de vakanties hier gewoon al weer voorbij zijn! Dat is dan denk ik weer het nadeel als je als regio vroeg op vakantie kunt - begin juli - maar dat betekent dat zes weken daarna de vakantie weer voorbij is, en dat is dan gewoon half augustus, als het buiten dus nog bloedheet kan zijn. Het voortgezet onderwijs zal wel zo rond begin september pas weer beginnen: eer dat je je boeken hebt gehaald en gekaft ben je al weer twee weken verder. Vroeger kafte ik mijn boeken gewoon met oude plastic tassen. Van die tassen die je krijgt bij de Esprit of de H&M of de V&D. Ik had geen zin meer om geld uit te geven voor kaftpapier waar je na een paar weken alweer doorheen zat. Met plastic zakken had je daar geen last van. Die gingen een heel schooljaar mee.

Ook met de schoolagenda's was ik zeker de laatste jaren erg zunig. Koop je in het begin nog van die mooie Ryam agenda's met allerlei foto's erin, op het laatst kocht ik gewoon een lerarenagenda waar alleen maar 'functioneel' in zat. Ik leukte het zelf wel op. En dan de tassen. Die waren hetzelfde lot beschoren. Je begon met een spiksplinternieuwe leren schooltas, later was dat een 'pukkel'. Een ouwe nog, zelfs nog van mijn vader geweest toen die in dienst zat. Toen waren er overigens nog geen rugtassen die je toen wel overal in Frankrijk zag. Wat dat aan gaat is dat wel een stuk praktischer nu.

Een pukkel! Tja, dat zijn van die benamingen die voor mij zo gewoon klinken dat ik me niet kan voorstellen dat niemand weet wat dit is. Een pukkel is een oude legertas van de landmacht van dat dikke canvas gemaakt. En groen natuurlijk. Die van mij had zelfs nog zo'n waxlaag erover. En geen hengsel. Dat was behoorlijk stoer in die tijd. Net zoals Lois spijkerbroeken. Maar zo'n enorme meeloper was ik nu ook weer niet, hoewel ik altijd wel wat jaloers keek naar die Roots schoenen die de populaire jongens van de hoogste klas vaak aanhadden. Ik moest het doen met van die neppers, Adam&Eve. Dat merk bestaat nu nog. Toendertijd waren de Roots bijzonder populair omdat de hak lager was dan de rest van de schoen waardoor je kuitspieren constant opgerekt werden. Dat was toen 'gezonder' maar zeker heel stoer. En dat laatste was best belangrijk.


Later, toen ik zelf geld ging verdienen, heb ik de Roots alsnog gekocht. 





Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Hoi. Leuk dat je komt buurten. Je kunt hier een reactie achterlaten.

IK GA VERHUIZEN!!!

Ik ga verhuizen. Dames en heren, boeren en buitenlui, lieve lezers: gaan jullie met mij mee? Please, please, please? Ik vervolg ...