De kop is eraf. Het is dinsdag. En vandaag wordt het voor een dag zomer. Zalig! Kan de winter niet altijd zo zijn? Zo, of anders met een dik pak sneeuw, daglicht tot een uur of zeven, blauwe lucht, graadje of -7 overdag.... Ja, als ik de wereld opnieuw zou moeten scheppen, dan wist ik het wel.
Onlangs kwam mij het boek Het Geheim van Slanke Mensen onder ogen. Er zijn hier een aantal collega's die blijkbaar tobben met wat overgewicht en daar wat aan gaan doen. Aangezien ik word bestempeld als slank, was ik wel een beetje benieuwd wat er in dat boekje geschreven wordt. Ik heb helaas maar even ingezien: ik heb niet zoveel iets van twintig euro uit te geven aan een boek wat ik nooit zal gebruiken.
Wat is mijn geheim?
Laat ik beginnen met het feit dat ik vroeger een stengel van een meid was, dus heel dun en zonder enige ronding of vrouwelijkheid. Nu beginnen de meeste meisjes zo en ik was denk ik daarop geen uitzondering. Toen ik 15 was begon het bij mij pas zo hier en daar wat op te zwellen en ik was vrij laat ongesteld. Toen ik klein was kregen wij altijd een lepel levertraan voor het slapen en het eten was minder, zo niet helemaal niet geprocessed. Op vrijdag aten we steevast kabeljauw met worteltjes en aardappelen. We aten regelmatig rode bietjes, al dat eten wat je als klein kind nu niet echt lekker vindt. Maar iets anders was er niet. En als ik 25 cent gespaard had, ging ik naar de sigarettenboer of drogist en kocht dan voor 25 cent snoep en daar had je dan best een flinke zak voor.
Later toen ik op de middelbare school zat, ging ik tussen de middag eigenlijk best regelmatig naar de snackbar voor een patatje (frites voor de Vlamingen. In Nederland zeggen we patat, wat in Vlaanderen weer gewoon aardappel betekent) af en toe met een frikandel. Ik snoepte eigenlijk best wel regelmatig, maar daarbij fietste of wandelde ik wel altijd naar school (ik werd never nooit gebracht en gehaald), heb nooit een brommer of scooter gehad (veel te koud!), maar deed dan weer niets aan andere sport. Dus absoluut niet bezig met je lijf.
Pas toen ik twintig was ben ik begonnen met jazzballet. Dat was één keer in de week trainen en dan af en toe een 'clinic' van een weekend, waar je dan helemaal stuk ging. Ik heb dat elf jaar gedaan en in die periode goed met mijn lijf bezig geweest. Heel af en toe ging ik dan eens wat hardlopen, maar niet regelmatig. Maar door dat jazzballetten kreeg ik eindelijk wat rondingen zo hier en daar en nam mijn gewicht .... toe! Ja, toe! Maar dat waren spieren. Toen in die tijd woog ik zo'n 58 kg (1.78 m lang).
Toen ik op mezelf ging wonen, had ik een kookboek als leidraad dat heette zoiets als 365 dagen koken. Ik weet niet meer waar ik dat boek vandaan had, maar ik was redelijk trouw in het volgen van de recepten die daarin stonden. Zo stond het menu voor de hele week 'vast' en hoefde ik ook maar één keer per week mijn boodschappen te halen. Dat werkte uitstekend en zo heb ik ook leren koken. Maar soms sloeg ik ook wel eens een recept over als me dat niet lekker leek.
Vanaf dat moment toen ik twintig was heb ik dat vol gehouden: ik maak nog steeds een menu voor de hele week. Ik heb een hekel aan boodschappen doen, en zodoende ben je er met één keer vanaf. Ik werk dus ook altijd met een boodschappenlijstje, maar koop ook best dingen buiten het lijstje om. Wat ik echter echt weinig koop en dus ook weinig eet zijn zaken als chips, pinda's, repen, van die bakjes salade, gevuld stokbrood, kaas/hambroodjes, frisdrank en wat al dies meer zij. Ik koop voor 95% alles vers, geen zakjes of pakjes voor mij. Vind dat vaak niet lekker maar bovendien wil ik het gewoon zélf kunnen maken. Kost wat meer tijd en moeite maar is duizend keer lekkerder. Alles zelf maken van pesto tot aan icetea. Geloof me, dat is écht stukken lekkerder.
Na die elf jaar jazzballet ben ik verhuisd en kon ik niet meer op dat nivo verder jazzballetten. Toen ben ik maar op een sportschool gegaan met high-impact lessen en was ook wat begonnen met hardlopen, op wat regelmatigere basis dan eerder. Het kwam in die tijd echter ook nog wel eens voor dat ik een paar weken niet sportte. Maar die tijd was ook erg turbulent en ik kon mij erg goed afreageren door intensief te gaan sporten, dus vanaf die tijd - zeg maar zo'n twintig jaar geleden - sportte ik twee tot drie keer in de week en begon ik met hardlopen. Door het sporten door de jaren heen, werd ik van lieverlee steeds zwaarder (lees: meer spieren) en uiteindelijk bleef ik zo'n beetje steken op 66 kilo of zo. Ik ben nooit zo bezig geweest met mijn gewicht en had in het begin niet eens een weegschaal.
Nu ben ik inmiddels 52 (bijna 53), zit in de overgang, en ik weeg zo om en de nabij 70/71 kilo. Mijn kledingmaten variëren van 38 (broeken) tot 40/42 (blouses, jasjes). Als het even kan pak ik de fiets om boodschappen te doen en ik heb een vrij actief leven - behalve dan doordeweeks als ik zo'n acht uur per dag met mijn reet op een burostoel zit....
En wat eet ik op een dag? Ik begin in de ochtend met een volledig zelfgemaakt smoothie van vers fruit: standaard twee bananen, een appel (of twee, ligt aan de grootte), twee uitgeperste sinaasappels en yoghurt. Daarbij doe ik dan nog allerlei ander fruit als mango, bramen, blauwe bessen, aardbeien. Soms wat selder of zoals nu wat druivensap. Dat is mijn ontbijt. Dan tegen een uur of tien mijn eerste bak sterke koffie met een koekje of twee. In totaal drink ik zo'n twee à drie bakjes koffie met in totaal twee koekjes. Soms als ik erge honger heb - zoals deze morgen - een kracker met kaas. Tussen de middag drie bruine boterhammen met hartig beleg - geen mierzoete pindakaas of chocopasta voor mij.... Vandaag kipfilet wat ik over heb van mijn avondmaal van gisteren. Dan pas 's avonds weer eten en vanavond is dat restantje curry met rijst en komkommer. Ondanks dat ik best wel trek heb om wat te snaaien, doe ik dat niet want ik heb niets. Ik drink geen frisdrank, wel water, maar ook niet overdreven veel. Gewoon wanneer ik dorst heb. Ik heb wel dropjes op kantoor maar dat kan mij niet boeien. Ik heb dropjes in de auto, waarvan ik er enkel één neem als ik ga hardlopen. Die stop ik in mijn holle kies en daar loop ik lekker op. Eén dropje gaat zo'n 8 km mee :-)
Dus ja, mijn geheim. Ik eet met mate - zeker - en ik drink weinig alcohol, ik eet zelden chips en als ik chips eet vaak maar één bakje. Ik doe dan drie keer met een zak chips. Chocola, ja eet ik ook, maar vaak maar één brok van zo'n Cote d'Or reep, meer niet. 's Avonds heb ik enkel een grote bak kruidenthee met dus één zo'n stuk chocolade en that's it. Geen gesnaai voor mij 's avonds, ook in het weekend niet. Dat is enkel zo rond vier uur, dan vaak nacho's met zelfgemaakt guacemole, wat brokjes kaas en wat bistro, maar ook daar eet ik vrij weinig van.
Dus mijn geheim is erg cliché: sporten, in beweging blijven en met mate eten, weinig suiker, geen vette baggerhappen, niet snoepen. En dan is het zo dat je dus bij feestjes of andere gelegenheden wél die bitterbal kunt nemen of dat glas wijn. Maar ik taan er niet zo naar en ik kan eten wat ik wil maar ik doe het niet omdat ik het niet wil. Ook ik zal dik worden als ik alles ga eten wat los en vast zit, maar het is moeilijker alles er weer af te krijgen, dan nu te letten op wat je eet en doet en je gewicht op peil te houden. En in mijn ogen werkt maar één ding als je wilt afvallen: met mate, puur, gezond en écht eten en bewegen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Hoi. Leuk dat je komt buurten. Je kunt hier een reactie achterlaten.