Dat is waarschijnlijk één van de eerste gesprekken die ik hier opving deze morgen.
Overigens heb ik weer een behoorlijk slechte dag vandaag. Het is erg moeilijk te omschrijven hoe ik me voel. Maar de woorden moe, ongeduldig, ontevreden, prikkelbaar en verdrietig komen aardig in de buurt. Als dit de overgang is, heb ik nog wat te behappen de komende maanden, jaren....(??)
En nee, ik ga niet aan de hormonen. Ik moet er gewoon doorheen. Ik zal het wel overleven.
Nu de wintertijd is ingegaan is mijn stemming daar ook niet beter op geworden. Gisterenmiddag rond kwart voor zes in het donker naar huis rijden. Bah. Dan nog met die fikse storm gisteren. Er is aardig wat schade hier in de omgeving maar heb dat nog niet met eigen ogen kunnen aanschouwen. Komt wel een keer in een weekend als ik mijn huis, tuin en omgeving weer bij daglicht kan zien. Ajakkes toch!
Maar goed, grote troost is dat over twee maanden de dagen weer zullen gaan lengen en dat over twee maanden die stomme feestdagen ook bijna achter de rug zijn. Het gaat in dat opzicht gelukkig best snel en dat is niet om lekker pessimistisch te doen, maar dat is gewoon zoals ik me voel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Hoi. Leuk dat je komt buurten. Je kunt hier een reactie achterlaten.