We waren er al vroeg uit, want Jan moest naar Nederlandse les eerst en het was buiten nogal een lawaai van jewelste. Vanwege de ombouwing van de C1000 naar een Jumbo krioelde het in de toch al smalle straat van de vrachtwagens en dat al vanaf ver vóór zeven uur die morgen. Niet te geloven!
Ik stond rond tien voor acht op het punt om naar kantoor te rijden, toen de bel ging van ons hek en onze aannemer H. op de stoep stond. 'Kijk eens aan', zei ik nog. Gelukkig had hij een iets beter humeur dan vorige week toen hij hier was en hij heeft nog voor een groot deel zaken met ons doorgenomen. Jan moest op een gegeven moment echt weg; ik ben wat flexibeler natuurlijk dus heb verder dingen met hem doorgenomen. Als het goed is gaat hij deze week de rest van het valse plafond boven de keuken weghalen en gaat hij de muurtjes maken voor het nieuwe toilet. Dat zou mooi zijn.
Toen ik maandagmorgen op kantoor kwam, was het eerste wat mij opviel dat het daar zo 'schoon' was. Geen stof, alles aan de kant en netjes opgeruimd. Dan merk je toch dat je thuis wat aan het kamperen bent. Ik vond het op zich niet echt erg om weer aan de slag te gaan. Even je gedachten verzetten en niet de hele dag dat knagende gevoel. Nog wel wat zaken geregeld vanachter mijn buro - dat gaat dan op kantoor een stuk beter omdat je beter zit - en dan weer de toezegging dat de aannemer nu de regie overneemt van ons. In feite waren wij er alleen om te slopen. Dat vind ik ook zonde van het geld om dat door een aannemer te laten doen. Toch zes dagen. Dus reken maar uit.
Gisterenavond weer eens boodschappen gedaan en ik ben nu drie hamstertjes rijker (joepie!). Nog twintig te gaan....
De keuken, leeg. |
Dan een bak thee en een beetje computeren en dan zo rond half tien naar boven. Douchen, mijn daily challenge (!) doen in bed - Temple Run 2 - en dan oogjes toe en snaveltjes dicht. Morgen weer een dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Hoi. Leuk dat je komt buurten. Je kunt hier een reactie achterlaten.