Hardlopen

Wat kan je je toch anders voelen ná je hardlooprondje! Zo soort van depri als ik was in de morgen, zo heerlijk voelde ik mij na mijn zeven kilometer hardlopen. En dat nog aan een tempo wat alweer een stuk hoger lag dan de keren ervoor, hoewel ik heb gelezen dat langzaam lopen eigenlijk véél beter is.

Nu is mijn sombere bui van gisteren, mijn ongeduldigheid en mijn hoofdpijn weer goed te verklaren: vandaag dan is het weer zover. Mijn lichaam weigert zich aan te passen aan mijn leeftijd en we blijven vrolijk doormodderen met de gebruikelijke symptomen die dat nu eenmaal met zich meebrengt. Ik heb er nooit zo'n moeite mee. Wel met de periode ervóór maar als het eenmaal zover is dan is de druk eraf (soms bijna letterlijk) en dan duurt het vier dagen en dan is het weer voorbij.

Maar genoeg daarover. 

Vanavond kan ik weer strepen. Weer één streepje minder voor deze week. Nog twee te gaan. En volgende week wordt weer vrij chaotisch, zeker de vrijdag gevolgd door een nóg chaotischer week. En dáárna, ja daarna, kan ik misschien weer opgelucht ademhalen. Dan is het jaar ook weer voorbij en kunnen we weer fris en vrolijk opnieuw beginnen, met een schone lei.

Het idee om ooit nog eens wat minder te gaan werken, lijkt met de dag meer onhaalbaar te worden. Ik heb het tegenwoordig zo druk, dat ik de hele dag kan vullen. Was dat eerst enkel als de persoon waar ik voor werk 'in the house' was, tegenwoordig heb ik het zowaar druk als hij er niet is. Nu kan dat ook aan de tijd van het jaar liggen, maar ik merk dat ik wat meer wordt betrokken bij andere afdelingen binnen ons bedrijf - wat ik overigens wel leuk vind - en dat vult mijn dagen natuurlijk ook. Voel me ook wat minder moe sinds een paar maandjes, eigenlijk sinds ik toen in dat huisje ben gegaan tijdens de verbouwing. Vanaf die dag kon ik ook alles beter naast me neer leggen.

Ik mis wel het hardlopen in de duinen. Was ik vroeger zo 'autistisch' wat mijn hardlooprondjes betrof, tegenwoordig loop ik maar wat en pak ik veel onverharde paadjes mee. Dat is wat zoeken in het 'bos' waar ik doorgaans loop en het zijn dan natuurlijk ook weer steeds dezelfde paadjes, maar dat lukt nog best. Behalve als het zwaar heeft geregend, want dan zijn die paadjes voor een groot deel onbegaanbaar. Gisteren heb ik weer zo'n ad hoc route gelopen en dan kom je ook aan wat meer kilometers dan wat in feite je doel was. Maakt allemaal niet uit. Ik had echter wel weer hoofdpijn gisterenavond na het lopen en ik slaap daardoor niet helemaal lekker. Vandaag voel ik mij toch wel redelijk met nog wat lichte hoofdpijn, maar het had beter gekund. 

En ondanks dat het fors waait schijnt de zon tenminste nog af en toe en dan is mijn stemming automatisch al beter.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Hoi. Leuk dat je komt buurten. Je kunt hier een reactie achterlaten.

IK GA VERHUIZEN!!!

Ik ga verhuizen. Dames en heren, boeren en buitenlui, lieve lezers: gaan jullie met mij mee? Please, please, please? Ik vervolg ...