Vakantie Bretagne - deel 3

Dinsdag de 22e december, zijn we het eilandje waar we op zitten - Ile Grande - overigens gescheiden van het vaste land door een strookje zee van nauwelijks tien meter met een kleine brug erover - wezen verkennen. Er loopt een wandelpad rond het eiland met een lengte van 7 kilometer. Het water kwam toen net weer wat op toen we aan de wandeling begonnen. Het was erg warm voor de tijd van het jaar en al gauw hadden we de jassen open. Een heerlijke wandeling over smalle slingerpaadjes. Wel modderig maar ach.

Wat een zicht! Overal zee en rotsen. Bij Ile Grande ligt een ander eiland waar je naar toe kunt wandelen als het eb is: Ile Aganton. Daar zijn ook wandelpaden. Maar je moet wel in de gaten houden wanneer het weer hoog water wordt. Terwijl wij daar dus wandelden vlak bij het punt waar Ile Grande heel dicht bij Ile Aganton komt, zagen we twee wandelaars die dus niet meer terug konden. In feite konden ze nog wel terug maar met een nat pak. Blijkbaar wilde één van hun dat niet - ik had mijn verrekijker mee - en liepen ze terug naar een ruïne om daar blijkbaar eb af te wachten. Dat is dus twaalf uur wachten hè... Omdat het zeewater van twee kanten binnen komt, is het levensgevaarlijk met hoog water over te steken. Op het moment dat wij er liepen werd het weliswaar vloed, maar kon je nog wel veilig over. Ik denk dat het water tot je middel zou komen. Afijn, wij zijn verder gewandeld en konden verder weinig doen.

Jan mijmert

Opknappen??

Toen we 's middags terug reden - we waren nog even naar een oesterkweker geweest - zagen we de brandweer met RIB net terug rijden van de camping die daar ligt en wat uitkijkt op dat eiland, dus ik denk dat ze zijn opgehaald. 

Bij de oesterkweker hebben we 8 oesters én een (levende) spinkrab gekocht. De krab hebben wij die middag nog gekookt. Was voor ons de eerste keer dus heel omzichtig te werk, want je wilt geen halve vingers overhouden. In een hele grote pan water met een kruidenbuiltje gekookt, spinkrab uit z'n plastic zakje gepeuterd - heel voorzichtig - en op z'n rug hup! in de pan. Geen gegil of gespartel en na 20 minuten was de krab gekookt. Af laten koelen en de koelkast in. Voor morgen. 

's Avonds aten we kalfsvlees wat ik hier in Nederland nooit eet, met pasta en het was héérlijk! Met wat pijn en moeite de open haard aangestoken. Mijn droomwens....

Keuken met de open haard