Vakantie Bretagne - deel 5

Het lukt ons niet echt vroeg op te staan. Het is iedere dag na negen uur, als de zon opkomt. Tenminste, als die te zien is. Vandaag begon grijs en even later begon het te regenen. Normaal laat ik mij niet tegenhouden niet te gaan lopen als het regent, maar hier loop je nogal exposed in de regen én de wind, dus dan maar niet. In plaats daarvan zijn we naar Lannion gereden waar het markt was. 

Donkere wolken boven Ile Grande

Lannion is een erg aardig stadje. Best een leuke binnenstad, niet al te groot en met een kleine variatie op Les Halles: een overdekte markthal. Met verse vis en groenten. Allemaal veel te lekker. 

Tegen enen waren we weer terug in het huisje en hebben we onze loopkleding aangetrokken. Ik liep met de klok mee; Jan tegen de klok in. Het was een goed idee dat we het rondje hadden 'verkend' dus wist je een beetje hoe het verloopt. Het pad is tamelijk smal met heel veel op en neer, mul zand, keien, stenen, modder.... In het begin ontwijk je de plassen, maar op het laatst loop je er dwars doorheen. Ondanks een tragere tijd toch héérlijk gelopen! Wat een genot, wat een uitzicht, wat een zaligheid!! (Klik op de foto's voor een grotere weergave).

Als je dit soort vergezichten toch altijd had als je ging hardlopen!

Gedoucht en met de voiture naar de Super-U. We zijn bijna vaste klant.  Je zou zeggen: dag voor kerst, topdrukte. Maar nee. Niets van dit alles. Iedereen gewoon rustig bezig met boodschappen doen. Geen lange rijen bij de kassa. Of ze hadden het al in huis gehaald, of het is hier gewoon niet zo'n hektiek als bij ons. Per slot van rekening kan je hier alle dagen zo heerlijk eten.

Eenmaal terug nog even aan zee gezeten die aan het opkomen was en genieten van de zeelucht, de wind, de vogeltjes... alles. Mooie zonsondergang, rotganzen (de soort dan hè).

Het was kerstavond dus aan de foie gras gezeten, gevolgd door soep en de rest van gisteren wat we nog over hadden. Kaas als toetje, een stuk taart die we eerder die middag bij een patisserie hadden gekocht - een zogenaamde bouche de noël (kerstrol). De dame achter de toonbank meldde voor de volledigheid dat deze voor zes personen was, waarop ik reageerde: 'Aj, we zijn maar met twee.... maar ik denk wel dat het op komt.' Hilariteit alom.

Open haard, cider, lekker eten, goed gezelschap. Wat wil een mens nog meer...