Rare dromen

Ik heb vannacht zó raar gedroomd! En het gekke van dromen is altijd dat je ze nooit goed kunt navertellen laat staan opschrijven. Wat ik wel weet is dat ik bijna verbaasd wakker werd en dacht: oef, gelukkig maar een droom. Ging over dat de aarde verging, met een hele grote donkere schokwolk - of zoiets - en dat we allemaal op die fatale golf zaten te wachten, en dat dan op het laatste moment die golf toch niet zo erg bleek als werd gezegd....Heel beklemmend.

Afijn. Wazig as ever. Dan nog een droom over een kat die ik op mijn arm had en die in de loop van die droom soort van veranderde in een baby of het was een kat met een babygezicht... Hoe kóm je erop...

Misschien moet ik geen 8,5 kilometer meer hardlopen, als ik er zo vreemd van ga dromen. Wel lekker gelopen trouwens, dit keer weer zonder foto's onderweg. Echt me geconcentreerd op het lopen. Had natuurlijk absoluut geen zin, maar het is net of ik word overgenomen want thuis loop ik direct naar boven en begin me om te kleden en voor ik het weet sta ik in het park en druk ik op 'Start Vrije Training' - ik loop met Runkeeper - omdat ik van te voren me zelf niet wil vastpinnen op een afstand. En als ik dan 1 kilometer in de benen heb dan denk ik: o ja, als ik dan zo-en-zo loop dan kom ik langs daar-en-daar en dan heb ik denk ik wel zo'n beetje 7 km of zo... Want ik vind het niet zo heel leuk om bijvoorbeeld twee keer een rondje te lopen van 4 kilometer. Ik loop liever één rondje van 8 km. Kan ik ook niet terug krabbelen...

Het was natuurlijk wel prachtig prachtig weer! Wel een wat stevige oostenwind maar vond die niet hinderlijk.

Het afwerken van de gevel staat momenteel even stil. Ze waren zaterdag nog wel bezig geweest, maar meer met de buren, niet bij mij. Er moet bij mij nog een rand van een meter ongeveer gevoegd worden. Snap niet waarom ze niet verder gaan.

Nog wel even staan praten met de baas van dat voegbedrijf. Blijkt een Irakees te zijn die al sinds 1998 in Nederland woont. Gevlucht vanwege de oorlog. Hoe werelds kun je zijn: ik had nog nooit gesproken met iemand die gevlucht was of überhaupt iemand uit Irak. Je komt er gewoon niet mee in aanraking. Aardige vent, bewondering voor zo'n man. Toch een eigen bedrijf. En dan ook nog commentaar hebben op de hedendaagse vluchtelingen. Hij was blij dat hij nog leefde: de nieuwe vluchtelingen klagen als er geen wifi is.