Mijn uitzicht vanaf de Kreuzkansel |
Ik had daarvoor een afsluitbaar bakje gekocht, maar op dag twee toen ik deze moest gebruiken, bleek deze te klein te zijn.
'Het wild heeft daar geen last van,' werd mij verzekerd toen ik via de app de bezigheden meldde bij de 'leider'. Maar ik heb bar weinig gezien toen die ochtend.
Plassen op of onder de hoogzit is dus niet aan te bevelen. De geur draagt kilometers ver. En vooral wilde zwijnen leven op hun neus en gehoor - ze zien slecht - en zijn beducht op menselijke aanwezigheid. Buiten de wolf hun enige 'vijand' in de Duitse bossen. Hoewel ik betwijfel of de wolf ze aan kan gezien de kracht van het zwijn en de omvang van de wolf. Ze zullen dus hoofdzakelijk op de biggen (frislings) jagen.
Afijn.
Onze duikreis naar Oman gaat helaas vooralsnog niet door... We kwamen thuis donderdag en ik zag dat ons mannetje naar de lekkage in de badkamer had gekeken waar ik
Voor een vakantie in het najaar zijn er tal van alternatieven, hoewel het geen duiken zal zijn. Het zal voor ons dan waarschijnlijk de auto zijn misschien richting Frankrijk of zo. Ook wel weer eens leuk. Misschien eens het wandelen weer eens oppakken. Vorige week in Duitsland hebben we ook twee korte wandelingen gemaakt - weliswaar meer met het oog op sporen lezen en aanwezigheid van wild opmerken aan de hand van die sporen - en het is toch wel een aangename bezigheid, zo heerlijk buiten.
Sporen in de modder |
Een zoel (modderbad) voor zwijnen en roodwild |
Modderboom, waar de zwijnen lekker met hun kont tegenaan staan te schuren. |
En Frankrijk is geen straf natuurlijk. Misschien eens naar de Provence. Voor mij echt een eeuwigheid geleden dat ik daar was. We weten het nog niet.
Omdat Jan afgelopen zondag moest inschepen op het fregat BNS Leopold I van de Belgische Marine, zijn wij zaterdagmiddag naar Antwerpen gereden waar het fregat lag vanwege de The Tall Ships Races. Wat ik al schreef, een beetje het Sail van Amsterdam. We hadden daar voor die nacht een hotelkamer vlakbij de kade. Ook omdat wij elkaar op 7 juli veertien jaar kenden, een beetje in het kader van ons jubileum.
Onze hotelkamer |
Het is een rare gewaarwording: eerst in the middle of nowhere en dan in the middle of Antwerp. Het is altijd een vreemd gevoel om 'afscheid' te nemen, hoewel je toch zou denken dat ik er aan gewend ben. Het is ook maar voor even: slechts drie weken oftewel twee weekenden. En dan daarna nog vier weekenden. Maar even niet te veel vooruit denken, want als dat achter de rug is, is het alweer september. Het gaat allemaal al rap genoeg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Hoi. Leuk dat je komt buurten. Je kunt hier een reactie achterlaten.