The day after


Hier kom ik over de finish. Ik kon het nog
net opbrengen een beetje te lachen...

Ach. Zo trots op mijn medaille.... ;-)


Zo’n wedstrijdje hardlopen gaat mij niet in de koude kleren zitten. Ik kan nu mooi even resumeren waarom ik niet graag wedstrijden loop:
  • je moet altijd zo lang wachten tot je van start kunt. Zeker zondag, toen het wat hard waaide. Dan sta je daar een beetje uit je (hardloop)hemd te waaien.
  • het is altijd zo druk op het parcours. En dan vooral op de wat smallere paadjes is het lastig inhalen. Of er komt iemand van rechts pardoes voor je langs om links een bekertje water te scoren (na 1 kilometer….). Ook zo fijn. Dat was dus een laterale botsing.

Ik kan je ook vertellen waarom het juist leuk is om mee te doen:
  • door de andere (snellere) lopers loop je zelf ook sneller. Ik haal normaal zelden iemand in maar nu haken er mensen af na een kilometertje of twee en dan ben jij ineens rapper. Als ik samen met Jan loop, ga ik ook rapper.
  • het geeft best wel een kick om die aandacht te krijgen. Hoewel er niemand mijn naam riep…. 
  • altijd leuk een medaille en een shirt, hoewel je daar toch wel zelf voor betaalt.

Wat erg prettig is om daarbij te regelen:
  • iemand die je opwacht met een warm shirt of jack en een kop koffie…. en een knuffel

Nu was er best wel genoeg aandacht bij de finish:
  • er stond een bakker met broodjes: niet één maar twee gescoord. Ik klap altijd van de honger na een rondje hardlopen. Dat was nu niet anders...
  • we kregen een zonnebloem kado
  • je kon bananen en sinaasappelpartjes eten zoveel je wilde
  • je kreeg een flesje water
  • je kreeg een tas met folders (van de sponsoren). Zit je ook niet op te wachten natuurlijk.

Afijn.
Vandaag ben ik snotverkouden! Ik nies me-eige een ongeluk en ik heb waterige oogjes. Alsof ik zware hooikoorts heb. Hele stomme en vervelende after-running-symptomen eigenlijk. Heb daardoor vannacht ook niet al te best geslapen en héél stom gedroomd. 

't Loopt echt m'n neus uit.
Dan maar een zakdoek erin....

Dit is overigens mijn kantoor-outfit voor vandaag:



Dus wel even wat anders dan mijn zondagse kloffie met half-korte broek en dikke sokken, ongekamde haren en een héél klein beetje make-up. Het is dat ik moest hardlopen en public, anders had ik de hele dag geen make-up opgedaan. 

Het is trouwens afgelopen met de rustige dagen, dus bloggen moet ik in de avonduren. Alsof ik er dan nog zin in heb.....

Overigens heb ik vandaag besloten om niet naar die Alliance Française dinsdagavonden te gaan. Ik ga dat gewoon niet trekken. Ik werk overdag al de hele dag en dan 's avonds ook nog eens moeilijk gaan doen, dat gaat het niet worden. Ook even overlegd met de baas, en hij zegt hetzelfde. Voor het werk hoef ik het niet te doen; daarvoor praat ik goed genoeg Frans (kon op de beurs vorige week zelfs in het Frans uitleggen hoe een Leica verrekijker met afstandsmeting werkt....).

Dus dat wordt gewoon lekker bankhangen deze winter...en omdat het morgen dinsdag is, zal ik proberen (!) morgen vraag nr. 27 van de #30DayBlogChallenge te gaan behandelen.

1 opmerking:

  1. Ja als je het als een opdracht en moeten voelt kan je beter geen avond opofferen. Alleen als je het echt leuk zou vinden en ernaar uit zou kijken kan je het goed doen.
    Misschien komt er wat anders op je pad om je frans op te krikken in de vorm van een frans boek lezen of on-line cursus volgen als je er zin in hebt.

    BeantwoordenVerwijderen

Hoi. Leuk dat je komt buurten. Je kunt hier een reactie achterlaten.

IK GA VERHUIZEN!!!

Ik ga verhuizen. Dames en heren, boeren en buitenlui, lieve lezers: gaan jullie met mij mee? Please, please, please? Ik vervolg ...