Het is verbazingwekkend hoe snel iemand het ontspannen gevoel dat je hebt na een vakantie, zo in één dag teniet kan doen. Iemand die op dit moment geobsedeerd is in iets en waarvoor ik de klaagmuur of boksbal ben. Verwijten vliegen me om de oren en ik moet alles opzij zetten om te voldoen aan diens eisen.
Was vrijdag dan ook tamelijk gefrustreerd toen ik weer naar huis reed om mannetje op te halen om samen naar de markt te gaan voor onze boodschappen. Markt bleek al gesloten - tenminste 'onze' groentenkraam - dus dan maar naar de grootgrutter.
Wel mooie luchten vrijdag.
Zaterdag 'moesten' we weer naar Kaatsheuvel en zijn via Amstelveen gereden om daar bij een bedrijf blokhutten, tuinhuisjes en garages te bekijken. Voor ons nieuwe huis moeten we toch iets van een garage annex tuinhuis hebben en dat is ook voorzien - de vergunning althans - maar ook nodig omdat we anders al onze zooi in huis moeten zien te parkeren. En dat zal niet gaan lukken.
Onderweg naar Amstelveen echt een pracht van een regenboog, zó fel! Kon helaas niet stoppen onderweg, dus dan maar een foto vanaf het bedrijventerrein. Was echt magnifiek om te zien.
Op de terugweg van Kaatsheuvel hadden we lekker zonnetje in de bakkes, dus best wel beetje link zo op de snelweg als het net geregend heeft. Maar wel mooie luchten. Wat dat aan gaat is november wel een prachtmaand (ook omdat ik in die maand ben geboren natuurlijk 😛
Zondag had ik mij voorgenomen om weer te gaan beginnen met hardlopen. Ondanks mijn blessure - die nu wat is afgezwakt - en ook om te ondervinden hoe die zich houdt tijdens en na het lopen. Maar door de storm is daar helaas niets van gekomen. Het waaide zó hard dat het niet verstandig was geweest je in het bos te begeven, waar je overigens wel heel goed beschut kunt lopen. Poging is dus uitgesteld naar woensdagmiddag.
Met mannetje gaat het overigens niet zo best: hij is enorm gespannen over de immense investering en dan met name over het feit dat je niet kunt overzien waar het financiële schip strand. Ondanks dat hij er niet alleen in staat - op papier wel maar in the flesh niet - zal hij pas weer rustig worden als er échte handtekeningen zijn gezet bij de notaris.
Nu hij doordeweeks in België is kan ik er weer wat meer afstand van nemen, ook omdat ik de papieren (plattegronden) niet thuis heb en ik wel tot uit den treure kan gaan zitten schetsen en indelen, maar ook weet dat het uiteindelijk toch altijd anders uitpakt. Het is niet de eerste keer dat ik 'verhuis' (ik verhuis natuurlijk niet echt...): dit wordt de zesde keer. En wij zijn niet van die mensen die zeggen dat alle kabels moeten worden ingevreesd omdat dáár de tafel komt te staan en dáár de boxen en dáár komt de bank. Want ik verander zo'n drie à vier keer per jaar de indeling van woonkamer danwel slaapkamer, dus dat is nutteloos.
Dit gezegd hebbende realiseer ik mij dat het al weer een aardige poos geleden is dat ik bij mij de boel heb omgegooid. Wordt weer eens tijd..... 😎
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Hoi. Leuk dat je komt buurten. Je kunt hier een reactie achterlaten.